INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Antoni Florian Seyda  

 
 
1858-04-25 - 1937-12-14
Biogram został opublikowany w latach 1995-1996 w XXXVI tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 
Seyda Antoni Florian (1858–1937), chemik, przedsiębiorca, oficer WP. Ur. 25 IV w Łobżenicy w pow. wyrzyskim, był synem Marcina, nauczyciela, i Marianny z Kałdykiewiczów, bratem Władysława (zob.).
 
S. uczył się początkowo w Łobżenicy, a następnie od r. 1872 w gimnazjum w Wałczu, gdzie w r. 1878 uzyskał świadectwo dojrzałości. Następnie studiował nauki przyrodnicze na uniwersytecie w Lipsku. Po trzech semestrach odbył jednoroczną służbę w wojsku pruskim. Studia kontynuował na uniw. wrocławskim, gdzie 3 III 1883 uzyskał stopień doktora filozofii w zakresie chemii na podstawie rozprawy: Über Sulfosäuren des Hydrochinons (Breslau 1883). W czasie studiów w l. 1880–2 działał w studenckim Tow. Literacko-Słowiańskim; wygłosił tu odczyt pt. Ogólny pogląd na organizację i rozwój siły zbrojnej w Polsce (w semestrze zimowym 1880/81) i koreferat na temat pisarstwa Elżbiety Drużbackiej. Ponadto 15 XI 1895 uzyskał dyplom chemika żywności pruskiego Min. Oświaty. Od marca 1883 do r. 1889 był asystentem i zastępcą dyrektora Chemicznego Instytutu Badawczego m. Wrocławia. Po kolejnych ćwiczeniach wojskowych uzyskał 22 X 1885 patent podporucznika rezerwy, a 24 III 1893 patent porucznika obrony krajowej saskiej. W r. 1898 S. przeniósł się do Hamburga, skąd z końcem 1901 r. przeprowadził się do Poznania.
 
W Poznaniu, przy ul. Jeżyckiej 39 (ówczesna Festungstrasse), S. założył farbiarnię i pralnię chemiczną i prowadził ją do r. 1914. W r. 1905 został członkiem zwycz. Wydz. Przyrodniczego Poznańskiego Tow. Przyjaciół Nauk, od r. 1911 był przez jakiś czas prezesem tego Wydziału, a przed r. 1923 przestał być członkiem Towarzystwa. Z chwilą wybuchu pierwszej wojny światowej został powołany do czynnej służby wojskowej. Początkowo dowodził kompanią w batalionie zapasowym 103. pp; awansowany 13 X 1914 do stopnia kapitana, został wysłany na front wschodni; wyróżnił się, dowodząc natarciem swego batalionu (21 XI t. r.) na pozycje rosyjskie w rejonie Widawy. Następnie do końca maja 1915 przebywał w Poznaniu na leczeniu i do służby liniowej już nie powrócił, pełniąc do końca wojny obowiązki komendanta obozu jeńców wojennych w Zittau (Żytawa).
 
W grudniu 1918 S. powrócił do Poznania i z dn. 1 I 1919 wstąpił do Wojsk Wielkopolskich, obejmując stanowisko szefa sekcji wywiadu i kontrwywiadu w Dowództwie Głównym (DG) Powstania Wielkopolskiego. Na stanowisku tym pozostając do 30 VI 1919, S. organizował komórki wywiadu i kontrwywiadu, sięgające aż po Królewiec i Rygę oraz współdziałanie w tym zakresie z Organizacją Wojskową Pomorza, Polską Organizacją Wojskową Górnego Śląska i Armią Polską we Francji. Kolejnymi dekretami Naczelnej Rady Ludowej nr 9, 10 i 103 zweryfikowany został w stopniu majora, a następnie podpułkownika piechoty ze starszeństwem od 1 I 1919. Z dn. 1 VII 1919 objął Szefostwo Sekcji Naukowej DG. Z początkiem 1920 r. przeniesiony został do dyspozycji Dowództwa Okręgu Generalnego (DOG) – Poznań, gdzie pełnił funkcje szefa Oddziału Informacyjnego, kierownika Oddziału Oświatowego i dyrektora Muzeum Wojskowego. W r. 1920 był szefem uniwersytetu żołnierskiego przy DOG Poznań. Podczas wojny polsko-sowieckiej 1920 r. został mianowany inspektorem Armii Ochotniczej na okręg poznański. Z dn. 1 V 1921 zwolniony został z czynnej służby z zaliczeniem do rezerwy z przydziałem do 57. pp mimo starań o pozostanie w służbie czynnej.
 
Po zwolnieniu z wojska S. zorganizował farbiarnię i pralnię chemiczną w Mosinie koło Poznania, której właścicielem był Stefan Kałamajski; był w niej dyrektorem technicznym do marca 1925. W grudniu t. r. został zaprzysiężonym chemikiem sądowym na obwód Sądu Okręgowego w Poznaniu, po czym objął stanowisko kierownika laboratorium chemicznego zakładów przemysłowych Wielkopolskiej Spółki Dzierżawnej Koncernu Dr. Roman May w Luboniu; na stanowisku tym pozostał do śmierci. Zmarł 14 XII 1937 w Poznaniu i tam został pochowany na cmentarzu Jeżyckim. Odznaczony był Krzyżem Żelaznym II kl. (za bój pod Widawą), orderami saskimi: Saskim Krzyżem Obrony Krajowej I kl., Krzyżem Rycerskim Orderu Albrechta I kl. z Mieczami, oraz polskimi: Krzyżem Walecznych, Odznaką Pamiątkową Wojsk Wielkopolskich.
 
W małżeństwie z Bertą Siebert (ślub w r. 1891), S. miał czworo dzieci: Halinę (ur. 1892), Konstantego (ur. 1894), Anielę (ur. 1896), zamężną za Adolfem Jaegerem, oraz Marię (ur. 1899).
 
 
 
Achremowicz E., Żabski T., Towarzystwo Literacko-Słowiańskie we Wrocławiu 1836–1886, Wr. 1973; Kaczmarek Z., Wojciech Trąmpczyński 1860–1953, P. 1993; Polak B., Dowódcy Powstania Wielkopolskiego 1918–1919, Koszalin 1989 I 70–71; tenże, Generał Stanisław Taczak 1874–1960, P. 1988; tenże, Kadra dowódcza Powstania Wielkopolskiego i Wojsk Wielkopolskich. Biografia Zbiorowa. Uwagi i propozycje, w: Biografistyka Powstania Wielkopolskiego, 1918–1919, Koszalin 1985 s. 26, 37; Veritate et scientia. Księga pamiątkowa w 125-lecie Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Pod red. A. Gąsiorowskiego, W.–P. 1982; – Dowbor-Muśnicki J., Moje wspomnienia, W. 1935 s. 122, 325; Dziennik Personalny MSWojsk, W. 1920 nr 1 (Załącznik: Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne […] dla Komisji Weryfikacyjnej przy Dep. Personalnym MS Wojsk) s. 103, nr 23 s. 501; – „Kur. Pozn.” 1937 nr 575 s. 12–13, nr 580 s.7 (fot.); – Arch. Uniw. Wrocł.: F 5, F 150, F 475; CAW: Szczątkowe akta osobowe S-y – 1133 (wśród nich patenty); – Informacje: Stanisława Nawrockiego i Zygmunta Kaczmarka z P., Sławomira Leitgebera z Puszczykowa i Witolda Leitgebera z Londynu.
 
                                                                                                                                                                                                                                              Marek Getter
 
 
 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 

Postaci powiązane

 

Zygmunt Seyda

1876-04-18 - 1925-01-25 adwokat
 
 
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 

Henryk Zygalski

1908-07-15 - 1978-08-30
matematyk
 

Zygmunt Berezowski

1891-09-17 - 1979-07-01
prawnik
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.