Sacres Michał (zm. przed 1775 r.), kupiec, prezydent Warszawy. Pochodził z rodziny francuskiej od końca XVII w. osiadłej w Polsce, był synem kupca warszawskiego Filipa.

W r. 1754 rajca miasta Warszawy, S. był prezydentem Starej Warszawy w l. 1761, 1766 i 1768. W trakcie swej pierwszej prezydentury wydał przepisy dotyczące porządku ogniowego i organizacji gaszenia pożarów. W r. 1766 obrażony, że nie jego syn Ludwik, lecz Andrzej Rafałowicz obrany został gminnym, utrudniał mu objęcie tego urzędu, ale ustąpił pod naciskiem innych członków magistratu. Został wyznaczony na członka siedmioosobowej deputacji, powołanej przez magistrat Starej Warszawy 30 XI 1767 na wniosek prezydenta Jana Dulfusa, mającej zająć się projektem poprawy położenia miast kor. i lit. Był mianowany stałym członkiem sądu pupilarnego reaktywowanego przez Komisję boni ordinis. S. był jednym z sześciu członków magistratu warszawskiego, których Stanisław August w dniu koronacji obdarzył tytułem «eques aureatus», co potwierdził sejm koronacyjny 1764 r. konstytucją „Aprobacja przywileju Aureati Equitis”. W r. 1754 mieszkał z żoną w kamienicy na Nowomiejskiej nr 167, będącej własnością szpitala św. Ducha. Wraz z siostrą Barbarą Mocke był spadkobiercą kamienicy nr 116 przy ul. Piwnej (1743 r.). Zmarł przed r. 1775, w tym bowiem roku magistrat wypłacał wdowie po nim oraz synowi Ludwikowi zapomogę wysokości 8 złp. tygodniowo.

Bystroń S., Warszawa, W. 1977; Gajewski M., Urządzenia komunalne Warszawy. Zarys historyczny, W. 1979; Smoleński W., Komisja boni ordinis warszawska 1765–1789, W. 1914; tenże, Mieszczaństwo warszawskie w końcu wieku XVIII, W. 1976; – Magier, Estetyka Warszawy; Vol. leg., VII 380; Źródła do dziejów Warszawy. Rejestry podatkowe i taryfy nieruchomości 1510–1770, W. 1963.

Małgorzata Karpińska