Przez dekadę działał w zarządzie Głównego Towarzystwa  Rosyjskich Dróg Żelaznych, które zbudowało trasę kolejową Petersburg-Warszawa, drugą linię kolejową na ziemiach polskich po Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Na krótko został też naczelnikiem VII okręgu komunikacji z siedzibą w Warszawie, przekształconego w niezależny Zarząd Komunikacji w Królestwie Polskim. W 1863 roku został jednak odwołany do Petersburga do ważnych zadań w Ministerstwie Komunikacji.  W stolicy carskiego imperium spędził 28 lat. Kierował tam m.in. komisją dla budowy portów w Petersburgu i Kronsztadzie oraz budową kanału między tymi miastami.  Cieszył się wielkim uznaniem zarówno władz jak i środowiska. Z okazji jubileuszu jego 60-lecia pracy inżynierskiej został członkiem honorowym Instytutu Inżynierów Komunikacji w Petersburgu i ofiarowano mu złoty medal z pismem pochwalnym sygnowanym przez 700 jego uczniów i podwładnych. Stowarzyszenie Inżynierów Komunikacji nadało mu członkostwo honorowe i ustanowiło nagrodę jego imienia.  W hierarchii carskiej dosłużył się stopni generał-majora inżynierii i rzeczywistego radcy tajnego, od której to rangi w rosyjskiej służbie cywilnej wyższa była już tylko ranga kanclerza. U szczytu swej kariery wielokrotnie zastępował ministra komunikacji. Dokonania inżyniera z Polski zostały więc niewątpliwie docenione przez carat, który w tym samym czasie ciemiężył jego ojczyznę.

Więcej informacji, ciekawostek i materiałów dotyczących Stanisława Kierbedzia szukaj w jego biogramie i na dalszych stronach naszego serwisu.