Porównywano ją do najsławniejszych gwiazd śpiewu i uważano za jeden z najwspanialszych sopranów koloraturowych wszechczasów. Występowała w najważniejszych teatrach świata, pod batutą najwybitniejszych dyrygentów, takich jak Leoncavalla, Mascagni czy Toscanini. Towarzyszyli jej podczas koncertów świetni instrumentaliści, a jej partnerami byli tej klasy artyści, co Gili, Battistini, Szalapin, Sobimow, Partile. Zrobiła olśniewającą karierę dzięki wytrwałej pracy. Wybitny profesor Antonio Rupnick początkowo sceptycznie oceniał możliwości jej głosu, ale potem musiał zmienić zdanie.  Występowała w teatrach operowych, m.in. Mediolanu, Neapolu, Aleksandrii, Petersburga, Kijowa, Lwowa, Krakowa, Wiednia, Warszawy. W 1909 roku odniosła sukces debiutując w Teatro Nazionale w Rzymie w partii Małgorzaty w "Fauście" Gounoda.  W 1923 roku oczarowała publiczność w mediolańskim Teatro alla Scala w partii Królowej Nocy w "Zaczarowanym flecie" Mozarta pod dyrekcją Arturo Toscaniniego. Potem jej kariera jeszcze przyspieszyła . Występowała na  całym świecie, budząc wszędzie zachwyt publiczności i krytyków. Jeszcze większe sukcesy niż w występach operowych odnosiła podczas występów koncertowych, które olśniewały słuchaczy mistrzowską techniką, finezyjną interpretacją i siłą wyrazu. Jedna z gazet napisała o niej: „Przepaja uczuciem każde słowo, bo głos jej jest sprężyną ze złota, która ma giętkość stali...".  Więcej informacji, ciekawostek i materiałów o Adzie Sari, a właściwie Jadwidze Leontynie Szayer, znajdziesz w jej biogramie oraz na dalszych stronach naszego serwisu.