Lasocki Adam h. Dołęga (zm. 1796), poseł na sejmy, kasztelan sochaczewski. Syn Pawła, chorążego sochaczewskiego (zm. 1748), i Barbary, 1 v. Wilkowskiej, brat Rocha (zob.). Ur. prawdopodobnie w Brochowie w pow. sochaczewskim, dziedzicznej posiadłości ojca. Był łowczym rawskim od 7 XII 1756 r., podczaszym sochaczewskim od 9 I 1758 r., stolnikiem sochaczewskim od 2 IV 1762 r. W r. 1760 po raz pierwszy wybrany był posłem na sejm z ziemi sochaczewskiej. Posłował potem z ziemi gostyńskiej na sejm 1761, a w r. 1764 był posłem sochaczewskim na sejm elekcyjny i posłem tucholskim na sejm koronacyjny. Jako poseł sochaczewski na sejm 1773–5 jeden z pierwszych podpisał 16 IV 1773 r. konfederację A. Ponińskiego. Wszedł w skład delegacji sejmowej, gdzie rozwinął ożywioną działalność. Dn. 31 I 1774 r. został powołany w skład delegacyjnej komisji opracowującej projekty zmian w zakresie sądownictwa. Dn. 4 II 1774 r. wszedł do deputacji, która miała przeprowadzić rozmowy z królem na temat wysokości jego dochodów. Dn. 11 III t. r. na sesji delegacji postulował, aby Komisja Rozdawnicza w pierwszej kolejności przekazywała dobra pojezuickie ofiarodawcom zakonu lub ich sukcesorom. Dn. 26 VIII t. r. był delegowany na konferencję z ministrami trzech dworów w sprawie modyfikacji traktatu z r. 1768. Wyznaczony (17 IX t. r.) do komisji przygotowującej projekt opodatkowania, zabierał głos w tej materii na sesjach delegacyjnych 5 i 6 X t. r. L. współdecydował o wydawaniu wielu sancitów, brał też udział w rozsądzających sporne sprawy majątkowe komisjach sądowych. Posłowanie na sejm rozbiorowy przyniosło mu kilkanaście decyzji konfederackich powiększających fortunę własną i uposażenie najbliższej rodziny, umorzenie procesu o przywłaszczenie pieniędzy ze skarbu kor. oraz, podobnie jak wielu innym, specjalną «nadgrodę» za dwuletnie trudy delegacyjne i sejmowe. Zaraz po sejmie (31 V 1775 r.) otrzymał kasztelanię sochaczewską.
W r. 1775 L. został powołany do sądów zadwornych kor., ponownie w r. 1777. W r. 1777 udekorowany został Orderem Św. Stanisława. W r. 1782 zasiadał w komisji sejmowej kontrolującej pracę Komisji Skarbu Litewskiego. W l. 1780 i 1784 kandydował (bez powodzenia) do Rady Nieustającej i Komisji Skarbu Kor. W r. 1785 pełnił funkcję marszałka Trybunału Kor. Diariusze sejmów z l. 1776, 1778, 1780, 1782, 1784 i 1786 notują jedynie nieliczne jego wystąpienia, z reguły bardzo lakoniczne, utrzymane w tonie rzeczowym. Wzgląd na osobiste korzyści decydował zapewne o lojalnym stosunku L-ego do króla. W r. 1787 (20 VII) otrzymał Order Orła Białego. Nieobecny na początku obrad Sejmu Wielkiego, akt konfederacji podpisał dopiero 30 III 1789 r. W czasie obrad zachowywał się biernie, często opuszczał sesje. W związku z procesem Ponińskiego został przypozwany przez oskarżonego i 7 XI 1789 r. złożył zeznania przed sądem sejmowym, dostarczając argumentów obrońcom eksmarszałka sejmu rozbiorowego. Kalikst Poniński umieścił nazwisko L-ego na liście wspólników brata, przedłożonej sejmowi 14 XII 1789 r., domagając się, aby wszyscy zostali pociągnięci do odpowiedzialności. Ostatecznie sejm odrzucił ten wniosek.
L. posiadał znaczny majątek, głównie w Sochaczewskiem, przy czym ulegał on dużym zmianom ze względu na sprzedaże, kupno, zamiany, przekazywanie części dóbr członkom rodziny itp. Należały do L-ego m. in. miasteczka Brochów i Iłów, dobra młodzieszyńskie (nabyte od Dąbskich w r. 1776, sprzedane w 1788), szacowane na 400 000 złp., część dóbr Mory (sprzedana w l. 1781 i 1787), dobra Swędowa, Truszki, Witkowice, plac i domy w Warszawie przy ul. Długiej. L. czerpał także dochody ze starostwa mokrskiego (od r. 1765), przekazanego w r. 1775 synowi Stanisławowi Kostce. W opinii swoich poddanych uchodził za człowieka bezwzględnego aż do okrucieństwa (skarga chłopów z dóbr młodzieszyńskich wydana drukiem w r. 1789). Dążąc do podniesienia dochodowości swych dóbr, budował L. młyny i gorzelnie, wprowadzał uprawę roślin przemysłowych (len, chmiel) i warzyw, na szeroką skalę eksploatował lasy. Nie brał udziału w obradach sejmu grodzieńskiego 1793 r. Zmarł prawdopodobnie w Iłowie w r. 1796, gdzie spędzał ostatnie lata swego życia; pochowany zapewne tamże w kościele własnej fundacji. Po r. 1791 brak pewnych danych źródłowych o życiu L-ego. Żonaty najpierw z Apolonią z Niemojewskich, miał z nią synów: Stanisława Kostkę i Jana Nepomucena, oraz córki: Antoninę, Franciszkę i Zuzannę Mariannę; później z Kunegundą Mikorską, podkomorzanką gostyńską – miał z tego małżeństwa synów: Michała Maurycego Mateusza i Józefa Gabriela.
Estreicher, XXI 101 (błędnie przypisuje L-emu mowy sejmowe z 3 i 22 XI 1788 r., brak natomiast Mowy… przy dokończeniu Trybunału mianej 20 grudnia roku 1786); Boniecki, (nie wymienia córki Zuzanny); Uruski, (niepełne dane); Żychliński, I 122 (błędne informacje dotyczące ojca L-ego); Łoza S., Kawalerowie Orderu Św. Stanisława (1765–1813), W. 1925; tenże, Order Orła Białego, W. 1939 s. 53; – Konopczyński W., Polska w dobie wojny siedmioletniej, Kr. 1911 II; – Actum in Curia Regia Varsoviensi… (1 – IX – 1790), [b. m. i r.] s. 6, 10 (o L-m w związku z procesem Ponińskiego); Diariusz sejmu coronationis… 1764; Diariusz sejmu… 1776, Wyd. A. Cieciszowski, W. 1776 s. 52, 53, 117, 218–9, 287; Diariusz sejmu… 1782, Wyd. P. Kiciński, W. 1782 s. 18, 19, 56, 98; Księgi referendarii koronnej z drugiej połowy XVIII w., W. 1957 II; Mater. do dziej. Sejmu Czteroletniego, I; Mémoires du roi Stanislas Auguste, Leningrad 1924 II; Ordinatio judiciorum ordinariorum generalium Tribunalis Regni Petricoviensis Majoris Provinciae… (1785), [druk.] 1786 (tu m. in. cztery mowy L-ego i opis czynności Trybunału w okresie jego marszałkostwa); Protokół czynności delegacji na sejmie extraordynaryjnym warszawskim do zawarcia traktatów 1773–1775, I 312, III 9, 20, 115, 116, IV 18, 306, 397, 430, V 12, 17, 97, 165; Sprawa U. Ur. Instygatorów Oboyga Narodów i ich donoszącego Ur. Woyciecha Turskiego…, W. (1790) s. 28; Vol. leg., VII 129, VIII 7, 8, 21, 29, 39, 87, 137, 139, 145, 177, 213, 214, 264, 269, 289, 290, 292, 528, 584, IX 471; – AGAD: Arch. Sejmu Wielkiego ASW 205 cz. 1 k. 520, cz. 11 k. 63, cz. 12 k. 521, Sigillaty nr 27 k. 364, 383, 418, 429, 553, nr 28 k. 62, 115, 158, nr 32 k. 303, 326, 328, 329, 350; Arch. paraf. Brochów: ks. 1 (od 1767) k. 17, 23, 36, 37, 94, 101 i in.; B. Czart.: rkp. nr 825 k. 375, 922 oraz (nie wykorzystane) rkp. nr 697, 699, 728, 732, 745, 832, 926; B. PAN w Kr.: rkp. 312 (rękopiśmienny i drukowany diariusz sejmu extraordynaryjnego 1761 r. wraz z wykazami posłów).
Ryszard Chojecki