Schor Aleksander Sender (zm. 1737), talmudysta. Ur. zapewne we Lwowie, był synem Efraima Zalmana.
Przez pewien czas był S. rabinem w Uhnowie (Huwnowie) w woj. bełskim, zrezygnował z tego jednak w r. 1704, nie chcąc pełnić tak odpowiedzialnej funkcji. Przeniósł się do Żółkwi; być może miało to związek z jego ożenkiem z córką Mordechaja, syna Lejbusza z Żółkwi, marszałka Sejmu Czterech Ziem. Trudnił się gorzelnictwem. Nie zaniedbywał studiów talmudycznych. W r. 1733 opublikował Simlah hadašah, zbiór praw dotyczących uboju rytualnego i zasad uznawania zwierząt za «czyste», z bardzo rozbudowanym komentarzem pt. Tevu’ot šor. Dodatek zatytułowany Bechor shor zawiera uzupełnienia do traktatu „Hullin” dotyczącego uboju rytualnego i zwierząt ofiarnych, oparte na prawie pisanym, zwyczajowym i literaturze rabinicznej. S. zazwyczaj przyjmował surową interpretację stosownych praw. Tevu’ot šor osiągnął wielką popularność. Był wznawiany przynajmniej 17 razy i uznany za najbardziej miarodajną pracę w tym zakresie. W praktyce znajomość Tevu’ot šor była uważana za warunek wstępny dla kandydata, zanim otrzymał pozwolenie na praktykowanie uboju rytualnego. S. zmarł w r. 1737. Najważniejszymi komentarzami do dzieła S–a są „Levušei serad” D. S. Eybeschütza (Mohylów 1812) i „Tikkunei ha–Zevah” I. Borochowitza (1883).
Brak danych o żonie i rodzinie S-a.

Enc. Judaica (Jerusalem), XIV.
Red.