Piotrowski Andrzej Jerzy (1934–1978), reżyser filmowy i telewizyjny. Ur. 24 X w Lublinie, był synem Wiktora, zegarmistrza, i Aurelii z domu Masierak, bibliotekarki. Uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława Pniewskiego w Gdańsku-Wrzeszczu, gdzie w r. 1952 złożył egzamin dojrzałości; w r. n. rozpoczął pracę w gdańskiej Rozgłośni Polskiego Radia jako reportażysta i lektor. W l. 1954–8 studiował na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Już w czasie studiów podjął pracę w łódzkim ośrodku telewizji jako reżyser wizji, a po ich ukończeniu był asystentem reżyserów: Jerzego Zarzyckiego, Wojciecha J. Hasa, Witolda Lesiewicza, Jerzego Hoffmana, Edwarda Skórzewskiego i Andrzeja Wajdy. Był m. in. drugim reżyserem filmów „Rękopis znaleziony w Saragossie” (reżyser W. J. Has, 1965) i „Wszystko na sprzedaż” (reżyser A. Wajda, 1969). Zrealizował w l. 1967–8 kilka widowisk telewizyjnych opartych na tekstach klasyki światowej, wyświetlanych również w kinach w serii pt. „Świat grozy”. W r. 1971 zadebiutował pełnometrażowym filmem fabularnym pt. Znaki na drodze, w którym «wkroczył na tereny, które do tej pory polski film omijał z daleka […], zaatakował atmosferę kantów i oszustw, przykrytą zasłoną dobrze bilansujących się wskaźników» (Bohdan Zagroba). Film otrzymał doroczną nagrodę im. Andrzeja Munka za najlepszy debiut fabularny oraz Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Locarno (1971). Następne filmy P-ego to: Pułapka (1971), Szerokiej drogi, kochanie (1972), Z tamtej strony tęczy (1973), Zasieki (dramat wojenny wg scenariusza Janusza Przymanowskiego, nie dopuszczony w r. 1973 przez cenzurę do repertuaru kin), Wyjazd służbowy (dla telewizji, 1975), Wielki układ (1976). P. wchodził w skład Zespołu Realizatorów Filmowych «Kamera» oraz «Pryzmat». Zmarł na atak serca 23 VII 1978 we Wrocławiu, w trakcie realizacji (wspólnie z reżyserem Krzysztofem Szmagierem) sensacyjnego serialu telewizyjnego „07–wzywa”. Pochowany został na cmentarzu Wilanowskim w Warszawie.
Żonaty z Bożeną z domu Hahn, P. pozostawił syna Łukasza (ur. 1969).
Wielki układ, „Dzien. Lud.” 1976 nr 171; [Zagroba B.] bz, Poznajmy się – Andrzej J. Piotrowski, „Magazyn Filmowy” 1971 nr 12; – Nekrologi: „Ekran” 1978 nr 37, „Życie Warszawy” 1978 nr 202 (fot.); – Scenopisy, notatki reżyserskie, zdjęcia w posiadaniu rodziny; – Informacje Bożeny Piotrowskiej z Warszawy.
Stanisław Ozimek