Anna,  księżniczka cieszyńska, córka Przemysława I, księcia cieszyńskiego, wyszła zamąż za Henryka IX, księcia hojnowsko-lubińsko-olawskiego, w r. 1396. Powodem tego małżeństwa była imperjalistyczna polityka Przemysława I, zmierzająca do włączenia do księstwa cieszyńskiego możliwie największego obszaru Górnego Śląska. Dążenie to wynika jasno z dokumentu z 29 VIII 1396 r., w którym książęta brzescy, Ludwik I, syn jego Henryk VIII i syn tegoż a mąż A., Henryk IX, potwierdzają odbiór posagu A. w kwocie 2.000 grzywien, za co książęta zobowiązują się zapisać jej w dożywocie miasta Kluczbork, Byczynę i Wołczyn na wypadek wcześniejszej śmierci Henryka IX. Dokument ten, wydany Przemysławowi I, Bolkowi I i Przemysławowi ks. oświęcimskiemu, stanowić miał prawdopodobnie podstawę do włączenia w przyszłości tych obszarów w obręb dzierżaw Przemysława. A. nie odegrała jednak żadnej roli politycznej na Śląsku, prawdopodobnie rychło zmarła, gdyż książęta brzescy przy podziale dziedzictwa po ojcu Henryku VIII 22 X 1400 r. nie liczą się zupełnie z zapisem, ciążącym na m. Byczynie, Kluczborku i Wołczynie.

Biermann G., Geschichte d. Herzogthums Teschen, Teschen 1894; Cod. dipl. Silesiae, Breslau 1870, IX 82; Grünhagen C. u. Margraf H., Lehns u. Besitzurkunden Schlesiens…, Leipzig 1881, I 352–353; Wuttke K., Stamm- u. Übersichtstafeln d. schlesischen Piasten, Breslau 1911, tabl. II i VII.

Karol Piotrowicz