Greto Antoni, de (Grepy de Ronko, de Grypa, Dekrip) (2. poł. XVI w.), budowniczy. Od r. 1580 pracował w Grodnie przy restauracji cerkwi i klasztoru bazylianów na Kołoży, a później przy budowie zamku grodzieńskiego, zainicjowanej przez Stefana Batorego. G. występuje w źródłach jako «aedificator arcis Grodnensis», uważa się go jednak za technicznego wykonawcę budowy, a nie za architekta-projektodawcę tego wybitnego dzieła architektury czasów Batorego. Poza Grodnem związany był również z Warszawą, jak świadczą zapiski w księgach sądowych Warszawy z l. 1580–7.

Łoza, Architekci; – Jodkowski J., Świątynia warowna na Kołoży, cz. 2., „Archeografičeskij Sbornik”, IX s. 434 (cytat ruski); Kieszkowski W., Grodno, średniowieczna Troja, „Arkady” 1937 nr 7 s. 354; Wojciechowski J., Zamek Batorego w Grodnie, cz. 2., „Biul. Hist. Sztuki i Kultury” (W.) R. 6: 1938 s. 267–8; – Księgi podskarbińskie z czasów Stefana Batorego, Wyd. A. Pawiński, W. 1881 s. II, 19, Źródła Dziej., IX.

Red.