Drewnowski Antoni Junosza (1824–1864), powstaniec z r. 1863, właściciel ziemski, syn Ignacego, urodzony w majątku Szczuczki. W r. 1863 był dowódcą oddziału powstańczego liczącego około 1000 ludzi, działającego w Rawskiem. Wzięty do niewoli 17 VIII 1864, został skazany na katorgę, utratę praw i majątku. Dn. 17 XI 1864 wywieziony został na Sybir, gdzie zaginął.

Jego brat, Lubin (1817–1864), urodzony w Woli Koryckiej, właściciel majątku Niezabitów, w r. 1863 został komisarzem Rządu Narodowego na powiat lubelski. Organizował i zaopatrywał oddziały powstańcze działające w Lubelskiem. Dn. 13 X 1863 aresztowany w Lublinie przez żandarmerię rosyjską, zesłany do Pskowa a następnie na Sybir, utopiony został przez Kozaków (wraz z innymi zesłańcami) w rzece Ob. Syn jego, Roman (1848–1865), jako 15-letni chłopak wziął udział w walkach oddziału Świdzińskiego. Zmarł z trudów wojennych w r. 1865 w Chełmie.

Akta Wojennej Śledczej Komisji w Arch. Akt Dawn. w W.; tamże, Spis zesłanych w głąb Cesarstwa; Bańkowski E., Jenerał Kruk, 31; »Kultura« 1930, nr 1.                                                                             

Red.