Ruta Antoni (1901–1960), szopkarz krakowski, murarz. Ur. 7 XI w Krakowie. Był synem Antoniego (zob.) i Julii Dudek, bratem Tadeusza (zob.).
Pierwsze prace R. komponował pod kierunkiem swego ojca, m. in. w l. 1937 i 1938 współuczestniczył w sporządzaniu detali do jego szopek nagrodzonych na dwóch pierwszych tego typu konkursach w Krakowie. Podczas okupacji niemieckiej i po wojnie samodzielnie już kontynuował tę krakowską tradycję. R. trzymał się tradycyjnego typu szopki wieżowej o motywach stylizowanej architektury Krakowa, uzupełnionej scenkami figuralnymi. W konkursie na najpiękniejszą szopkę uzyskał w r. 1948 pierwszą nagrodę, a w r. 1950 czwartą nagrodę. Ostatni raz wziął udział w konkursie w r. 1959, otrzymując drugą nagrodę. W znacznej części swojego dorobku skupiał się przede wszystkim na rozbudowie części narracyjnej dzieła (lalki charakterystyczne dla folkloru krakowskiego). Niektóre jego szopki cechowała zarazem różnorodność form architektonicznych, powiązana z dobrymi rozwiązaniami kolorystycznymi. Zmarł 4 XII 1960, pochowany został na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Ze związku małżeńskiego z Zofią z domu Morawa miał dwoje dzieci: Józefę i Tadeusza.
Fot. w zbiorach Red. PSB; – Reinfuss R., Szopki krakowskie, Kr. 1958 s. 12; Wroński T., Konkursy szopek krakowskich, Kr. 1973 s. 30, 34, 53, 120; – „Dzien. Pol.” 1948 nr 352 s. 6, 1959 nr 301 s. 4; „Echo Krakowa” 1959 nr 295 s. 1; „Pol. Sztuka Lud.” 1960 nr 2 s. 114; – Dokumenty i informacje rodzinne.
Rafał Róg