Berło Arseni († 1744), biskup prawosławny perejasławski. B. był synem Jana, wychodźcy z Wołoszczyzny, zaporoskiego setnika woronkowskiego, później sędziego pułku perejasławskiego. Jan po raz pierwszy żonaty był z córką Jakima Somki, ściętego w r. 1663 przez hetmana Brzuchowieckiego, po raz drugi ze Szczurowską, córką pułkownika Atanazego, ściętego razem z Somkiem, po raz trzeci z Anną Mazapetówną, córką, jak się zdaje, moskiewskiego majora. B. był synem z drugiej żony. Nauki początkowe pobierał w Kijowie i Lwowie, później wstąpił do klasztoru w Kijowie i zmienił imię Andrzeja, otrzymane na chrzcie. W r. 1717 był archidiakonem metropolji kijowskiej; w r. 1722 wyjeżdżał do Moskwy na uroczystości, związane z objęciem przez B. Wanatowicza metropolji kijowskiej. Wkrótce potem został archimandrytą, przełożonym klasztoru w Kijowie. W r. 1729 został przez rosyjski św. Synod mianowany bpem diecezji białoruskiej (mohylewskiej), lecz król August II stanowczo się temu sprzeciwił ze względu na nieposiadanie przez B. polskiego szlachectwa. Protesty cara Piotra II i Anny nie odniosły skutku, więc B. po trzechletnim pobycie w Mohylewie w charakterze administratora diecezji został w r. 1733 przeniesiony do usamodzielnionej diecezji perejasławskiej. W Perejasławiu przebywał do śmierci. Trwalszą pamięć po sobie pozostawił jako organizator szkoły słowiańsko-łacińskiej, która przez dłuższy czas była nazywana »kolegjum berlańskiem«.

Bartoszewicz J., art. w Enc. Org.; Żurnał Min. Nar. Prosw. 1848, LVIII 281; Łazarewski A., Iz siemiejnoj chroniki Berłow, »Kiew. Starina« 1899, LXIV 101; Berło A. Ł., Arsienij Berło, »Cztienija w Ist. Ob. Niestora Letop.« 1904 XVIII, cz. II 1. Tamże reprodukcja portretu bpa.

Walerjan Charkiewicz