Frączkiewicz Augustyn (1796–1883), matematyk. Ur. 19 VII w Kurozwękach, syn niezamożnych mieszczan, studia średnie odbył w szkole wojewódzkiej w Kielcach, po czym w r. 1815 wstąpił na Uniwersytet Krakowski. Dzięki wybitnym zdolnościom już w r. 1819 otrzymał wykłady matematyki elementarnej na uniwersytecie. Ukończywszy w tym roku świetnie matematykę i fizykę był nauczycielem przez rok w szkole wojewódzkiej w Kielcach, potem w liceum Nowodworskiego w Krakowie. W r. 1825 celem pogłębienia studiów udał się do Paryża, gdzie był uczniem głośnego matematyka Cauchy. Po powrocie do Krakowa doktoryzował się w r. 1828 na podstawie rozprawy Demonstratio formulae differentialis a Cl. Cauchy inventae determinandis summis serierum inservientis cui subiunguntur quatuor propositiones geometricae. Na drodze konkursu uzyskał następnie katedrę analizy i algebry na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie wykładał do zamknięcia uniwersytetu. Następnie uczył w gimnazjum gubernialnym i był profesorem kursów dodatkowych (1837–42). W r. 1853 przeszedł na emeryturę i odtąd intensywnie oddał się pracy naukowej. W r. 1862 został powołany znów do nowo otwartej Szkoły Głównej. Tu rozwijał owocną działalność pedagogiczną aż do zamknięcia Szkoły w r. 1869. W ll. 1862/3 był dziekanem Wydziału Matematyczno-fizycznego. Wykładał sumiennie, gruntownie, acz nie oryginalnie wyższą matematykę, rachunek różniczkowy i całkowy. Prowadził też w ll. 1835/6 obserwacje meteorologiczne w Obserwatorium Warszawskim, w r. 1842 obserwacje zorzy polarnej. W r. 1873 został członkiem czynnym zagranicznym Akademii w Krakowie. Zmarł 31 XII 1883.

Prac większych lub ogarniających większą całość nie pozostawił. Głównie publikował prace z zakresu geometrii elementarnej. Poza ciekawą tezą doktorską wydał: O gnomonice analitycznej (Kr. 1819), Dowody różnych podań z trygonometrii płaskiej i geometrii elementarnej, wraz z krótką uwagą nad pewnym rozwinięciem potęgi dwumianu (Rocz. Tow. Nauk. Krak. XII, 1827), Dwa wyjątki z rozprawy o czworościanie (tamże t. XV). Cztery prace ogłosił w Pamiętniku umiejętności czystych i stosowanych t. I i III. W »Bibliotece Warszawskiej« ogłosił: Dowody kilku podań geometrycznych (1844), Klucz albo objaśnienie prakt. arytm. zadań Gurlanda (1846), Prosty dowód pewnego sposobu wymierzania linii zewnątrz nieprzystępnej (1859), O wykreśleniu kwadratu danemu kołu bliskorównoważnego (1859), O pewnym wzorze na bryłowatość graniastosłupa (1859) i i.

Dickstein S., art. W. Enc. Il.; Enc. Wychowawcza; Nekrologi: »Kurier Warsz.« 1883 nr 344 i 1884 nr 1 i 2; »Czas« 1884; »Nowa Reforma« 1884 nr 3, »Kraj« 1883 nr 52.

Red.