Benedykt biskup poznański ok. r. 1193, nieznany Długoszowi (który natomiast zmyślił innego bpa B-a w latach 1037–1048), poświadczony jest współcześnie paru tylko wzmiankami dokumentalnemi. I tak dochował się przedewszystkiem oryginalny jego dokument, niestety niedatowany i bez pieczęci, w którym bp ten zatwierdza szpitalowi św. Jana Jerozolimskiego w Poznaniu darowiznę szpitala i kościoła św. Michała wraz z dziesięcinami, dokonaną przez ks. Mieszka Starego w r. 1187, oraz poprzednika swego na stolcu biskupim poznańskim, bpa Radwana. Dokument ten wydany został prawdopodobnie w r. 1192, gdyż już 9 IV 1193 papież Celestyn III na prośbę tegoż B-a zatwierdził fundację Mieszka i Radwana. Wiemy o B-cie ponadto, że obdarował klasztor kanoników regularnych P. Marji na Piasku we Wrocławiu, za zgodą ks. Bolesława Wysokiego, nieistniejącą dziś wsią Rogerewo (Rogerewice), położoną »in montibus« w Trzebnickiem na Śląsku. Rządy bpa B-a musiały być dość krótkie, skoro bpa Radwana, żyjącego po wspomnianej fundacji Mieszka z r. 1187, nazywa on w swym dokumencie piątym z rzędu swoim poprzednikiem, a już następca jego, bp Mrokota, umarł w r. 1196.
Monumenta Poloniae Palaeogr., tabl. XVII; Kod. Wpol., I, nr 29, 30 (poprawić datę na r. 1193), 104, 2021; Häusler, Urkundensammlg. Oels, nr 4 i 5.
Władysław Semkowicz