Ogiński Bogdan (Teodat) z Kozielska h. własnego (ok. 1619–1649), poseł sejmowy, chorąży nadworny litewski. Był drugim synem Aleksandra, kaszt. trockiego (zob.), i jego pierwszej żony Aleksandry (Elżbiety) Szemetówny, kasztelanki smoleńskiej, przyrodnim bratem Marcjana Aleksandra (zob.). W semestrze letn. 1633 immatrykulował się na uniwersytecie w Krakowie. W trakcie studiów w r. 1634 brał udział w zaburzeniach studenckich, związanych ze sprawą zamknięcia szkół jezuickich w Krakowie, stając po stronie przeciwników szkolnictwa jezuickiego. W marcu 1635 ogłosił drukiem przedstawione do dysputy tezy z zakresu kursu filozofii, dedykując je stryjowi Janowi, kaszt. mścisławskiemu (zob.). Po ukończeniu Akad. Krak. podróżował za granicą, był m. in. w Niderlandach. Dn. 25 XI 1635 został mianowany podczaszym brasławskim. W l. 1640 i 1641 posłował z woj. trockiego na sejmy. Jako dworzanin JKM 8 IV 1643, za cesją ojca, został mianowany chorążym nadwornym litewskim; ponieważ jednak ojciec cofnął rezygnację, otrzymał ten urząd ostatecznie dopiero 14 I 1645. Brał udział w uroczystościach związanych z przyjazdem królowej Ludwiki Marii Gonzagi do Warszawy w marcu 1646. W t.r. miał wystawić chorągiew husarską na planowaną wojnę z Turcją. Metropolita kijowski Piotr Mohyła uczynił O-ego w swym testamencie z 1 I 1647 jednym z opiekunów prawosławnej szkoły w Kijowie. Był O. posłem na sejm 1647 r., na którym wybrano go na komisarza do zapłaty załodze smoleńskiej. Posłował z woj. trockiego na sejm konwokacyjny 1648 r. i został wyznaczony na komisarza wojennego do boku regimentarzy. Wszedł również w skład rady przy arcybiskupie gnieźnieńskim. Podpisał konfederację generalną z zastrzeżeniem praw «veteris ecclesiae ritus graeci». Był obecny na sejmie elekcyjnym 1648 r.: elekcję Jana Kazimierza podpisał z woj. trockim i mińskim. Pakta konwenta nowego króla podpisał z zastrzeżeniem praw «ecclesiae antiquissimae orientalis». Uczestniczył również w zaprzysiężeniu Jana Kazimierza w katedrze warszawskiej. Posłował z woj. trockiego na sejm koronacyjny 1649 r., na którym wybrany został na deputata do boku króla.
Posiadał O. dobra Mustuniany (w woj. trockim), zapisane mu przez babkę Reginę z Wołłowiczów, oraz królewszczyznę – folwark Miłosza (w pow. brasławskim). Zmarł nagle, «febri correptus», w lutym 1649 w Krakowie. Nie był żonaty.
Estreicher, XXIII; Dworzaczek, tabl. 179; Kojałowicz, Compendium; Niesiecki; Uruski; Żychliński, V, VIII; Wolff, Kniaziowie lit.-rus.; tenże, Senatorowie W. Ks. Lit.; – Kubala L., Jerzy Ossoliński, W. 1924 s. 298, 439; Załęski, Jezuici, II 341; – Album stud. Univ. Crac., IV 146; Canevesi T., Syncharma perillustrissimi D. D. Theodato Ogiński, Cracoviae 1635; Michałowski J., Księga pamiętnicza, Kr. 1864 s. 253; Pamjatniki izdannye Kommissieju dlja razbora drevnich aktov, II otd. 1 s. 171; Radziwiłł, Memoriale, III, IV; Speronowic J., Gratulatio perillustri et magnifico D. D. Theodato Ogiński, Cracoviae 1635; Tropheum wiekopomney sławy P. Aleksandra Ogińskiego kasztelana trockiego, [Wil.] 1667; Wojsznarowicz K. J., Orator polityczny, Kr. 1648 (dedykacja cz. II); Vol. leg., IV 121, 159, 161, 175, 199, 204, 215, 263, 268; – AGAD: Arch. Radziwiłłów, Dz. II nr 1193, Sumariusz Metryki Litewskiej, t. VIII k. 125v., 237v., 238v., 249; B. Czart.: rkp. 1352 s. 229 (Kojałowicz W., Herbarz litewski z r. 1658); B. Narod.: rkp. 6658 k. 42 n.; B. Ossol.: rkp. 189.
Henryk Lulewicz