Bolesław (Bolko), ks. bytomsko-kozielski († 1355), syn Władysława i Lukardis, córki Przybysława III, ks. meklemburskiego, nie odegrał poważniejszej roli w dziejach Śląska. Dziedzic drobnego księstwa, uszczuplonego jeszcze za życia ojca zastawem Siewierza (1337) i sprzedażą Bolkowi II opolskiemu Sławęcina (1351), szukał wzmocnienia swego stanowiska w związku z rodem panów z Sternberga przez ślub z córką Jarosława z Sternberga Małgorzatą (przed 2 III 1347). Na losach dzielnicy krótkie panowanie B-a nie wycisnęło żadnego piętna; młody książę rychło opuścił swą dzielnicę; na dworze Karola IV szukał karjery, z nim w r. 1354 ruszył do Włoch. Tutaj w czasie podróży zmarł przed 15 IX 1355 i pochowany został w katedrze w miasteczku Venzone. B. zostawił jedynie trzy córki: Elżkę, Bolkę i Ofkę, co stało się powodem długoletnich sporów między książętami śląskimi o dziedzictwo osieroconego księstwa.
Gramer F., Chronik der Stadt Beuthen in Oberschlesien, Beuthen 1863; Weltzel Aug., Geschichte der Stadt u. ehemal. Festung Kosel, Kosel 1888; Lutsch, Der Grabstein des letzten Herzog von Kosel-Beuthen im Dome zu Venzone, »Zeitschrift für Gesch. Schlesiens«, Breslau 1888, XXII 327–330; Historja Śląska, Kr. 1933, I 477, 518–520, 522; Dogiel II 535, 538; Grünh.-Markgr., II 420/1, 427.
Karol Piotrowicz