Arje Lejb,  ben Samuel, Cwi Hirsz (1640–1718), rabin i autor dzieł talmudycznych. Wnuk rabina krakowskiego Joela Sirkesa (zw. Bach), a pasierb rabina lwowskiego Dawida Halevy’ego, autora dzieła Turej Zahaw, był rabinem w Komarnie i z polecenia ojczyma udał się w towarzystwie przyrodniego brata do Konstantynopola, by powitać »mesjasza« Sabataja Cwi. »Mesjasz« siedział wówczas w więzieniu i tu przyjął posłów z Polski, którzy mu opowiedzieli o swem nieszczęściu w okresie wojen kozackich, szwedzkich i moskiewskich. Sabataj Cwi upewnił ich o swej interwencji »u wyższych sfer niebiańskich« i dał im list pocieszający do rabina lwowskiego, na którym podpisał się pełnem imieniem mesjaszowem. Po upadku Sabataja opuścił A. Komarno i objął pokolei rabinat w Stopnicy, Zamościu, Tykocinie, aż w r. 1695 otrzymał zaproszenie do Krakowa. Ponieważ jednak rabinat krak. był złączony z rabinatem ziemskim województwa krakowskiego i sandomierskiego, gminy prowincjonalne nie chciały oddać nowemu rabinowi tego urzędu, gdyż miały innego kandydata. A. opuścił Kraków i udał się do Brześcia Lit., gdzie piastował urząd rabina do swej śmierci. Nazwał się podług swego dziadka Syrkin i tem dał nazwisko licznej rodzinie na Litwie. Przygotował on do druku responsa swego dziadka, lecz nie doczekał ukazania się ich drukiem (Turka 1764). Jego własne responsa wydał jego wnuk pt. Szaagat Ari (Ryk lwa), dodawszy do nich liczne uwagi (wyd. I, Neuwied 1736, wyd. II, Saloniki 1746).

Dembitzer, Klilat Jofi, II 61–64; Horowitz H., Kitwei hageonim, s. 136; Enc. Judaica, III 351; Bałaban, Dzieje Żydów w Krakowie i na Kazimierzu, Kr. 1935, II 505.

Majer Bałaban