Chrapowicki Eustachy, h. Gozdawa († 1791), instygator litewski, był synem Dominika i Rozalii z Radwan-Rypińskich. Najpierw chorąży, potem podstarości, na koniec starosta starodubowski, zaprawiał się w jurydyce jako deputat smoleński i pisarz kadencji ruskiej w r. 1752–3 i 1762–3. Posłował z Połocczyzny na konwokację, a potem na sejm koronacyjny 1764 r. Wobec wypadków radomskich i barskich nie zaznaczył się niczym wybitnym, choć miał wpływy na »eksulanckich« sejmikach, smoleńskim i starodubowskim. Po rozbiorze przekazał gospodarkę w dobrach zakordonowych synowi Józefowi, a sam służył pod Stanisławem Augustem jako instygator, chwilowo też (1778) jako poseł połocki, za co nagrodzony kluczem szambelańskim, orderem św. Stanisława i orła białego. Od Radziwiłłów trzymał w zastawie Kiejdany i miał z nimi sporo kłopotu, gdy mieszczanie upomnieli się w r. 1791 o wolności w duchu nowego prawa o miastach królewskich. Nie otrzymawszy w r. 1781 żądanego województwa brzeskiego, odstąpił w r. 1785 instygatorię synowi Józefowi (z Teresy Szczyttówny, kasztelanki mścisławskiej). W Datnowie utrzymywał dom szpitalny na 12 chorych i szkółkę elementarną. Szwagrami jego byli pamiętnikarz Matuszewicz i Antoni Zabiełło, marszałek kowieński.

Złota księga; Kossakowski, Monografie, 94, 103, 166; Matuszewicz, Pamiętniki, W. 1876. Listy Ch-go do K. Radziwiłła w Arch. Ord. Nieśw.; listy do króla w B. Czart.

Władysław Konopczyński