Billewicz Franciszek (1820–1878), działacz społeczny, więzień stanu. Młodszy syn Jana B-a, prezydenta sądu powiatowego rosieńskiego, i Tekli z Syrjatowiczów. Urodzony w maj. Stefaniszkach, pow. szawelskim na Żmudzi. Po naukach, odbytych w szkołach w Krożach na Żmudzi i w Mitawie, objął gospodarstwo u swojej matki-wdowy w jej majątku Skorojtyszki, pow. rosieńskim. W r. 1847 pojął za żonę Kunegundę Piłsudską, wnuczkę Ignacego, ostatniego piwniczego litewsk., a córkę Ludwika i Urszuli Billewiczówny, marszałkówny rosieńskiej, stryjecznej siostry Franciszka B-a. Człowiek prawy i altruista, jeszcze przed urzędowem uwłaszczeniem włościan skasował u siebie pańszczyznę, zaś w r. 1862 hojnie obdarował ich ziemią, tworząc zamożne siedziby chłopskie, na co poświęcił większą część odziedziczonych po matce dóbr Skorojtyszek. Powołany w r. 1858 przez współpowietników na prezesa sądu powiat. rosieńskiego, zyskał powszechny szacunek, co też przyczyniło się do aresztowania go w lutym 1863 r., uwięzienia w twierdzy dyneburskiej i po kilku miesiącach zesłania w trybie administracyjnym bez sądu do Czembaru w gub. penzeńskiej. Towarzyszyli mu w drodze i na miejscu zesłania: żona z jedynaczką, nieletnią córką Urszulą, i nie chcący opuścić swego pana kucharz Jan Harasimowicz. W Czembarze zaprzyjaźnił się z również wygnanym Łuszczewskim, ojcem Deotymy, która uczyła Urszulę. W r. 1867 pozwolono mu na zamieszkanie w Mitawie i po kilku latach na powrót do Skorojtyszek (nieskonfiskowanych jako własność matki). Tu też stracił żonę, (zmarła 8 XII 1877) i w rok po niej 1 XI 1878 r. sam zeszedł do grobu. Córka Urszula wyszła zamąż za Leona Kontryma, wybitnego rolnika i obywatela w Skorojtyszkach, gdzie też zm. 5 IX 1906 r.
Rodowód Billewiczów h. Mogiła, Pamiętniki J. Gieysztora, Wil. 1913, I 229 i 380–381, napisy na nagrobkach w Szydłowie na Żmudzi.
Michał Brensztejn