Cezary Franciszek Józef (ur. ok. 1632 † przed 1665), poeta. Urodził się w Krakowie jako syn drukarza Franciszka i Barbary z Malickich. Był studentem Akademii Krakowskiej od r. 1647 do 1652, 9 X 1654 uzyskał stopień bakałarza jako pierwszy z 14 kandydatów. Znamy kilka druków C-go z lat 1653–8, które wskazywałyby, że pracował na własny rachunek, podobnie jak brat Jan Paweł, obok wspólnego przedsiębiorstwa z matką. Umarł przed r. 1665, gdyż w testamencie matki z 23 XII 1665 nie ma go wśród »pozostałych dzieci«. Debiutował przedrukiem »Emblemata Horatiana«, które ofiarował na kolendę r. 1648. Jest to zbiorek, ułożony i wydany 2 lata przedtem przez Stan. Łochowskiego w drukarni ojca jego Fr. C-go. W wierszach zamieszczonych w rozprawkach ks. Mateusza J. Orlińskiego z lat 1649–51 nazywał się studentem wymowy której uczył się pod Stanisławem Szlachetką. Po śmierci swego patrona, kanonika Aleksandra Brzeskiego, wygłosił 9 VI 1650 wcale udatną mowę pogrzebową na jego cześć, wydaną pt. Virtus post fata superstes etc. W tym samym roku ogłosił Koniunkcję szczęśliwą dwóch herbownych planetów na ślub Jana Soleckiego i Ludwiny Minorówny, przeważnie prozą, częściowo zaś wierszem, natomiast przypisywany mu utwór „Heco czyli Zajączek pod barem zatrząskim” (wyd. t.r.) został napisany przez ks. Hiacynta Przetockiego (autorstwo ustalił Z. Mocarski, „Pam. Liter.” 1933 s. 74-5). Najudatniejszym utworem C-go jest: Melodia krzykliwego na wiosnę słowika przy rozkwitłej gęstwinie od wesołej Kalliopy wysłuchana itd., ofiarowana w r. 1652 na wesele brata Jana Pawła z Anną Cecylią Pipanówną. Okazuje się tu biegłym i niepozbawionym wdzięku wierszopisem. Natomiast autorstwo Wesołego applausu z r. 1666 i zaginionego Ordo et iudicium causarum civitatis trzeba przypisać raczej jego bratankowi. Żył jeszcze 24 III 1659 (Arch. U. J. rkp. 19 s. 810–12).
Estr.; Chwielczewski Martinus, Epicitharismon publice prensantibus XIV ingenuis adolescentibus… primam lauream, Kr. 1654, B; Muczkowski J., Statuta, Kr. 1849, 326; Testament Barbary C. w Arch. miejskim w Krakowie, rkp. 773, s. 198–205, wydrukowany u Ambr. Grabowskiego, Skarbniczka naszej archeol., Lipsk 1854, 183–7; Siarczyński Fr., Obraz wieku panow. Zygmunta III, Lw. 1828, 161–2; B.(iernacki) C. w Enc. Org.; Chm.(ielowski) P., w W. Enc. Il.; Jabłonowski J., Museum Polonum, Lw. 1752, 36, Ostafi itd., Lw. 1751, f 2; Bentkowski F., Hist. lit. pol., W. 1814, 1340; Juszyński H., Dykcjonarz poetów pol., I 42–3; Maciejowski W. A., Piśmiennictwo, III 868; Bandtkie J. S., Historia drukarń krak., Kr. 1815, 460; Historia drukarń w Król. Polskim, Kr. 1826, I 198–9; Ptaśnik Jan, Z dziejów kultury włoskiego Krakowa «Rocznik Krak.« IX (1907), 107; Badecki K., Literatura mieszczańska w Polsce XVII w., Lw. 1925, 219.
Wincenty Ogrodziński
Powyższy tekst różni się w pewnych szczegółach od biogramu opublikowanego pierwotnie w Polskim Słowniku Biograficznym. Jest to wersja zaktualizowana, uwzględniająca opublikowane w późniejszych tomach PSB poprawki i uzupełnienia.