Dewechy Fryderyk (1854–1935), aptekarz, działacz społeczny. Urodził się we Lwowie 6 II jako syn Józefa, urzędnika akcyzy; po odbyciu studiów gimnazjalnych w Brzeżanach i we Lwowie poświęcił się zawodowi aptekarskiemu. W r. 1879 uzyskał na Uniw. J. K. dyplom magistra farmacji, a w r. 1901 otworzył we Lwowie własną aptekę. Wysokie walory charakteru wysunęły D-go w swoim czasie na czoło ruchu współpracowników aptekarskich, dążących do poprawy bytu i wywalczenia nowych warunków pracy, a w późniejszych latach, zawsze wiernego ideałom młodości, uczyniły D-go jednym z najbardziej zasłużonych działaczy zawodu aptekarskiego w b. Galicji. Był w r. 1897 organizatorem i przewodniczącym I Zjazdu Farmaceutów Galicyjskich, długoletnim sekretarzem, skarbnikiem, dwukrotnie prezesem i dożywotnim prezesem honorowym najstarszego w Polsce Towarzystwa Aptekarskiego we Lwowie, inicjatorem i pomnożycielem funduszu zapomogowego dla wdów i sierót, a mimo skromnych swoich zasobów zawsze bardzo hojnym ofiarodawcą na cele narodowe, społeczne i zawodowe. Otoczony głęboką czcią i ogólnym uznaniem, obdarzony licznymi zaszczytnymi odznaczeniami, do ostatnich omal chwil życia najgorliwiej spełniał swoje obowiązki. Zmarł we Lwowie w sędziwym wieku 5 II 1935.
Sprawozdanie I Zjazdu Farmaceutów Galicyjskich we Lwowie, Kr. 1897; »Wiadomości Farmaceutyczne«, W. 1931, s. 641, 1935, s. 90; »Czasopismo Aptekarskie«, Lw. 1935, s. 49; Poratyński J., Życie w służbie idei, W. 1935.
Jan Poratyński