Kaufmann (Kauffmann) Fryderyk Ludwik (poł. XVIII w.), inżynier wojskowy, dyplomata (?), działacz ewangelicki. Dn. 20 XI 1765 r. w pierwszym komplecie oficerów Korpusu Kadetów mianowany podpułkownikiem i metrem matematyki. W r. n. ukazał się w przekładzie polskim jego Początek miernictwa wojennego dla szlachetnej młodzi Szkoły Rycerskiej (Tor. 1766) i z t. r. pochodzi, zdjęty przezeń na polecenie króla, plan Ogrodu Ujazdowskiego. Wykładał w szkole niedługo. Zapewne można go utożsamić z nie znanym z imienia Kauffmannem, który w r. 1772 został wysłany do Berlina jako sekretarz polskiego poselstwa; podczas długiej nieobecności na placówce posła Franciszka Kwileckiego w jego zastępstwie prowadził korespondencję dyplomatyczną i był nazywany chargé d’affaires (czerwiec 1772 – maj 1774). Od maja 1774 miejsce K-a zajął w Berlinie Bernard Zabłocki. Wróciwszy do kraju K. działał przede wszystkim w warszawskim zborze ewangelicko-augsburskim jako główny przedstawiciel ugrupowania szlachecko-wojskowego. Na synodzie w Lesznie w r. 1775 wszedł jako przedstawiciel szlachty do komisji opracowującej ustrój Kościoła. Po ugodzie sieleckiej w r. 1777 został asesorem powołanego w Warszawie dla obu denominacji wspólnego konsystorza. W sporach, jakie rozpaliły się w zborze warszawskim od r. 1778, był najbardziej nieustępliwym rzecznikiem «wojskowych» przeciw mieszczańskim zwolennikom zbliżenia z ewangelikami reformowanymi, pozyskawszy Stanisława Augusta, który wysłał go jako swego delegata (mandatariusza) na synody w Węgrowie w l. 1780 i 1782. W związku ze sporami wśród ewangelików w r. 1782 procesował się z księgarzem Michałem Gröllem. W aktach z owych czasów K. występuje jako szlachcic („urodzony”), podpułkownik j. k. mci, zamieszkały w Pałacu Karasiowskim. Jemu to przypisywane jest współautorstwo polemicznego pisma „Ausführliche Geschichte der Streitigkeiten, welche seit einigen Jahren in der Warschauer Gemeinde…” (1783) oraz „Kontrmanifestu na Manifest przeciwników”. W r. 1789 już nie żył. Dotychczas mylono go z Henrykiem Kaufmannem, zapewne jego synem, ur. 1752, kadetem Szkoły Rycerskiej w r. 1766.
Estreicher; W. Enc. Ilustr.; – Bańkowski P., Archiwum Stanisława Augusta, W. 1958; Kneifel E., Geschichte der Evangelisch-Augsburgischen Kirche in Polen, Niedermarschacht über Winsen (Luhe) 1962; Mrozowska K., Szkoła Rycerska, Wr. 1961; Otto L., Beitrag zur Geschichte der Evangelisch-Augsburgischen Gemeinde zu Warschau, W. 1882; Smend G., Die Synoden der Kirche Augsburgischer Konfession in Grosspolen, P. 1930; Szablowski J., Łazienki Królewskie. Widoki, plany, projekty, W. 1937 nr 35; – Mater. do dziej. Sejmu Czteroletniego, II; Mémoires du roi Stanislas Auguste Poniatowski, Leningrad 1924 II; Politische Correspondenz Friedrich’s des Grossen, Berlin 1908 XXXII; – AGAD: Sigillata 31 f. 47, Zbiór Popielów 393, 452; B. Czart.: rkp. 756, 757, 759, 960.
Stanisław Herbst