Ricieri (Riccieri, Riczeri, Rizieri, Rizzeri) Giovanni Antonio (1679–1746), kompozytor włoski działający także w Polsce. Ur. 12 V w Wenecji.
R. wędrując w dzieciństwie z rodzicami uczył się muzyki i był czynny jako sopranista kolejno w Imoli, Faenzy, Wenecji, Vicenzy i Ferrarze. W r. 1700 osiadł w Bolonii, gdzie był od r. 1701 śpiewakiem (sopranistą) w kapeli kościoła S. Petronio oraz członkiem Accademia Filarmonica w l. 1704–16. Dn. 24 XI 1722 R. zawarł w Bolonii kontrakt z Marcinem Wizygotą Kawieckim, oficjalistą hetmana polnego kor. Stanisława Mateusza Rzewuskiego i przybył do Polski (sam R. wskazał w pamiętnikach datę 1721), gdzie działał 4 lata na dworze w Lubomli organizując tamże operę i wystawiając swe dzieła (niezachowane) L’ingnanno punito i L’Imeneo. W l. 1727–8 muzycy S. M. Rzewuskiego (Kazimierz Drewnowski, Stefan Jaroszewicz, Marcin Paprocki) korespondowali z R-m przebywającym w Bolonii opisując dwór, zamawiając z polecenia hetmana operę (R. skomponował w tym celu L’Armidoro – zachowane tylko libretto) oraz inne utwory muzyczne. W l. n. działał R. w Padwie, Wenecji i z powrotem w Bolonii komponując oratoria (znane są jedynie ich teksty), różne kompozycje kościelne, także madrygały. Wybitnym uczniem R-ego był G. B. Martini, a zaliczał się do nich także G. M. Nelvi, następca R-ego na dworze Rzewuskich.
Twórczość R-ego, obecnie niemal nieznaną, a cenioną przez jemu współczesnych cechuje mistrzostwo techniczne oraz inwencja pozbawiona jednak rysów oryginalnych. Trzy jego koncerty na bas solo – O amor mi, Flammae amoris, O esca viatorum (zachowane w B. Seminarium Duchownego w Sandomierzu: rkp. 308/A VII) oraz trzy motety koncertujące, pochodzące z biblioteki parafialnej w Rakowie Opatowskim – Ad Mariam o clientis, Huc qui prosperatis i Pulchra Jesu cordis gemma (obecnie w dyspozycji Jana Węcowskiego w Warszawie) łączą się zapewne z działalnością kompozytora w Polsce, są świadectwem pielęgnowania włoskiego stylu muzycznego późnego baroku. Znaczenie mają także wspomnienia R-ego o jego polskiej peregrynacji spisane w r. 1732, zachowane w Bolonii wraz ze wspomnianą korespondencją muzyków polskich (Civico museo bibliografico musicale, rkp. H 66).
R. zmarł 15 V 1746 w Bolonii.
Die Musik in. Gesch. u. Gegenwart, XI; The New Grove Dictionary of Music and Musicians, Londyn 1980 XV s. 850–1; Świerczek W., Katalog rękopiśmiennych zabytków muzycznych biblioteki Seminarium Duchownego w Sandomierzu, w: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne, L. 1965 X 223–78; – Perz M., Materiały do dziejów muzyki i opery na dworze Stanisława Mateusza Rzewuskiego, w: Opera w dawnej Polsce na dworze Władysława IV, Pod red. J. Lewańskiego, Wr. 1973 s. 61–7; – Perz M., Arie „polacche” di Giovanni Antonio Ricieri (w druku).
Mirosław Perz