Grzegorz Cieniawa z Mysłowic, alias de Zawada (zm. po r. 1460), profesor UJ, archidiakon lwowski. Ojciec jego, Piotr Cieniawa, był rajcą kazimierskim. W r. 1428 zapisał się G. na Uniw. Krak. W r. 1433 występował z tytułem magistra filozofii i pełnił funkcję prokuratora konsystorza krakowskiego, w rok zaś później posiadał już tytuł bakałarza prawa kanonicznego. W r. 1437, uzyskawszy list polecający Jana Elgota do profesorów w Bononii, Padwie i Paryżu, wyjechał za granicę w celu kontynuowania studiów prawa kanonicznego. Przed wyjazdem sprzedał swój dom na Kazimierzu, zaledwie rok wcześniej nabyty, prawdopodobnie gromadząc środki pieniężne na ów wyjazd. Musiały być one jednak niewystarczające, jak o tym świadczy zapiska na rękopisie przez niego skopiowanym «per Gregorium de Myslowicze alias de Zawada continuantem studium Bononie a. d. 1437 gravissimis expensis, quia pauperrimus fuit…». Okres jego pobytu za granicą nie przekroczył dwóch lat, bowiem w r. 1439 przebywał już w kraju. W r. 1440 piastował godność archidiakona lwowskiego i uczestniczył w synodzie prowincjonalnym. W tym samym roku występował już ze stopniem licencjata, a w następnym doktora dekretów. W l. 1441 i 1443 dwukrotnie przebywał w Bazylei, gdzie podczas pierwszego pobytu złożył w imieniu arcbpa lwowskiego, Jana Odrowąża, obediencję papieżowi Feliksowi V, podczas zaś drugiego – soborowi. W rok później na skutek zatargów między arcybiskupem a kapitułą został z archidiecezji lwowskiej usunięty. Przybył następnie do Krakowa i wykładając na uniwersytecie osiągnął w r. 1460 godność wicerektora.
G. zmarł po r. 1460. Pirawski („Relatio status almae Archidiec. Leopoliensis”, 1893) – nieścisły zresztą w podawaniu dat – umieszcza go jeszcze jako żyjącego w r. 1462. Pozostawił po sobie dwa zbiory kazań. Jeden spisany po usunięciu go ze Lwowa w r. 1444, drugi, będący uzupełnieniem poprzedniego, w dziesięć lat później.
Fijałek J., Polonia apud italos scholastica saec. XV, Kr. 1900 s. 84; – Barycz H., Conclusiones Univ. Crac., Kr. 1933.
Bożenna Wyrozumska