Gumbert, Gumpert, Gimpert, Humbert (zm. 1263), prepozyt skalmierski (1217), scholastyk sandomierski (1224), archidiakon krakowski (1234–5), następnie dziekan krakowski. Pochodzenia rodowego nie da się dokładnie określić. Wiadomo, że bratem jego był Mściwój, kasztelan krakowski, dosyć ruchliwy możnowładca ok. połowy XIII w., którego jedni zaliczają do rodu Lisów (Semkowicz), inni do Lubowlitów-Ogniwów (Piekosiński). Zachowana przy dokumencie G-a z r. 1235 pieczęć Mściwoja wyobraża herb zbliżony do Poboga (półpierścień z krzyżem). G. był dobrodziejem klasztoru cystersów w Wąchocku, któremu nadał jeden źreb we wsi Prusinowice (donacja musiała nastąpić jeszcze przed r. 1234, bo G. występuje tam jako kanonik sandomierski), wieś Błonie koło Łęczycy i kościół Św. Krzyża w Łęczycy z przynależnościami. Bliżej te przynależności określa dokument Władysława Łokietka z r. 1299, wymieniając je jako wieś Leszcze.
Niemal wyłącznie świadkował G. na dokumentach wystawianych na rzecz cystersów. Był w jakiś sposób związany z kancelarią księcia Leszka Białego, na jego bowiem polecenie spisał dokument dla klasztoru sulejowskiego z 4 II 1222 r. Związek ten jednak zapewne był tylko okresowy, gdyż poza tym jednym wypadkiem innych danych w źródłach nie znajdujemy. G. zmarł najpóźniej 4 III 1263 r., w tym bowiem czasie występuje już inny dziekan krakowski, Iwo.
Małecki A., Studia heraldyczne, Lw. 1890; Mitkowski J., Nieznane dokumenty Leszka Białego, „Kwart. Hist.” R. 52: 1938 s. 655 i 657; Niwiński M., Opactwo cystersów w Wąchocku, Kr. 1930 s. 52; Semkowicz W., Ród Awdańców, P. 1920 s. 343, 347; – Kod. katedry krak., I; Kod. Mpol., I–II; Mon. Pol. Hist., II.
Bożenna Wyrozumska