Schupp (Schuppówna, Szupp, Schupp-Fanga, Schupp-Skrzyszowska, Schupp-Rudkowska) Helena Eleonora Joanna (1877–1948), śpiewaczka. Ur. 7 X w Sanoku, była córką urzędnika Roderyka Schuppa i Herminy z Boschów.
S. kształciła się we Lwowie; ukończyła tu (1895) szkołę ss. benedyktynek, w l. 1895–8 uczyła się w konserwatorium gry na fortepianie, a także śpiewu u Walerego Wysockiego. Debiutowała w lwowskim Teatrze Miejskim 4 IV 1899 jako Dziewanna w „Dzwonach kornewilskich” R. Planquette’a i od sezonu 1899/1900 została zaangażowana do zespołu solistek operetkowych. Do r. 1902 wykonywała takie np. partie jak: Kasia w „Weselu przy latarniach” J. Offenbacha, Mimi w „Wesołej dwójce” C. Ziehrera, Lola Winter w „Słodkiej dziewczynie” H. Reinhardta, San Toy w „San Toy czyli Cesarska gwardia” S. Jonesa. Występowała też w operach w drugoplanowych rolach jak np. Frasquita w „Carmen” G. Bizeta, Lola w „Rycerskości wieśniaczej” P. Mascagniego, Chochlik w „Goplanie” W. Żeleńskiego, Magdalena w „Rigoletto” G. Verdiego. W r. 1901 wyjeżdżała na występy do Wiednia, w r. 1904 do Warszawy. Od r. 1907 ponownie była solistką lwowskiego Teatru Miejskiego. Śpiewając tu do r. 1920, wyrobiła sobie mocną pozycję operetkowej primadonny i cieszyła się wielką sympatią publiczności. Niewysoka brunetka o dużych oczach i miękkich rysach, miała przy pulchnej figurze wdzięk, elegancję i żywość ruchów. Wraz z zespołem lwowskim występowała w Krakowie, zarówno wcześniej, w l. 1899 i 1901, jak i później latem 1907, 1908 i 1909. Do jej popisowych ról należała Baronowa Riza w „Manewrach jesiennych” E. Kálmána, Adela w „Zemście nietoperza” J. Straussa, Molly i Mimoza w „Gejszy” Jonesa, Księżniczka w „Czarze walca” O. Strausa, Anina w „Nocy w Wenecji” J. Straussa, Eglantyna w „Zielonej wyspie” Ch. Leqocqa, Nitouche w operetce pod tym tytułem Hervégo, Walentyna w „Wesołej wdówce” F. Lehára.
W r. 1921 S. przeniosła się do Krakowa, występowała w operetkach wystawianych przez Teatr Powszechny, a w sezonie 1922/23 należała do zespołu utworzonego na krótko Teatru Miejskiego Opera i Operetka. Była członkiem Związku Artystów Scen Polskich. W r. szk. 1930/31 uczyła gry scenicznej w klasie operowej Konserwatorium Tow. Muzycznego w Krakowie. Ostatnie lata życia spędziła w schronisku dla aktorów w miejscowości Kopaniec-Zalesie (Dolny Śląsk) i tam zmarła 25 VII 1948.
S. trzykrotnie wychodziła za mąż i używała następujących nazwisk: Schupp-Fanga, Schupp-Skrzyszowska, Schupp-Rudkowska.
Młodsza siostra S. – Eugenia, zamężna Kwiatkiewicz (1881–1965), była aktorką sceny lwowskiej, a po r. 1945 scen Katowic i Opola.
Fot. w rolach w Muz. Teatr. w W.; – Słown. Teatru Pol.; – Cudnowski H., Niedyskrecje teatralne, Wr. 1960; Pajączkowski F., Teatr lwowski pod dyrekcją Tadeusza Pawlikowskiego 1900–1906, Kr. 1961 (fot.); 75 lat Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie, Kr. 1963; Wysiński K. A., Związek Artystów Scen Polskich 1918–1950, Wr. 1979 s. 191; – „Echo Muzycz., Teatr. i Artyst.” 1899 nr 14, 15; „Ilustr. Przegl. Teatr.” 1921 nr 22 (fot.); – Österr. Biogr. Lexikon (w druku).
Małgorzata Komorowska