Henryk (Heindenrich), (ur. ok. 1275), wójt miasta Krakowa, brat znanego wójta krakowskiego, Alberta, oraz Jana i Piotra, czyli jeden z kilku dziedzicznych wójtów. Był synem Henryka, który za czasów Bolesława Wstydliwego i Leszka Czarnego dziedziczył wójtostwo krakowskie po Raszku, może swym ojcu. H. trzymał się stale starszego i energiczniejszego Alberta, podzielając jego poglądy i wspomagając go w działalności gospodarczej i politycznej. Wierny stronnik czeski, przebywał H. w r. 1303 w otoczeniu Ulryka z Boskowic, starosty czeskiego w ziemi krakowskiej i sandomierskiej, oraz Jana Muskaty, biskupa krakowskiego. Łokietka uznał panem Krakowa z konieczności, podobnie jak Albert, dopiero w r. 1306, gdy ze śmiercią Wacława III zgasła nadzieja na rychły powrót Czechów do Krakowa, nowy zaś władca okupił uznanie poważnym rozszerzeniem praw i uposażenia wójtostwa i miasta Krakowa. W latach następnych przeprowadzał H. różne transakcje w Krakowie. W r. 1311/2 popierał gorliwie bunt Alberta przeciw Łokietkowi, w następstwie czego utracił nie tylko stanowisko wójta, ale i związane z nim dochody i majątki, m. in. parcelę i kamienicę przy ul. Św. Franciszka w Krakowie oraz sołectwo w Wilkowie. Zmarł bezpotomnie między r. 1312 a 1334. Historycy wypowiadają się przeciw identyfikowaniu H-a z żyjącym współcześnie prepozytem miechowskim Henrykiem.
Bobrzyński M., Bunt wójta krakowskiego Alberta z r. 1311, Szkice i studia historyczne, Kr. 1922 s. 168, 175; Długopolski E., Bunt wójta Alberta, „Rocz. Krak.” T. 7: 1905 s. 138, 143; tenże, Władysław Łokietek na tle swoich czasów, Wr. 1951 s. 65, 136, 145, 157–9; Niwiński M., Wójtostwo krakowskie w wiekach średnich, Kr. 1938 s. 28, 30, 41–3, 49, 156, Bibl. Krak., nr 95; – Akta grodz. i ziem., III nr 1; Kod. katedry krak., I nr 112; Kod. m. Krak., I nr 3; Kod. Mpol., I nr 123; Kod. tyniecki, nr 41; Najst. księgi m. Krak., nr 42, 208.
Józef Mitkowski