Alchimowicz Hiacent (1841 – po 1897), malarz, ur. 11 IX w Dziębrowie, pow. dziśnieńskiego na Litwie. Wyszedłszy z gimnazjum wileńskiego, ukończył szkołę mierniczą; w r. 1864 emigrował do Francji, pracując jako rysownik techniczny przy budowie kolei żel. w Arcachon koło Bordeaux, następnie w Amélie-les-Bains, wreszcie w Perpignan. Od r. 1872 poświęcił się głównie malarstwu, najpierw pod kierunkiem brata swego, Kazimierza, w Perpignan, a potem w 1889 r. w Paryżu, pod kierunkiem Guillaume’a, Belay’a, Colin’a, Chipiez’a, M. Duval’a. Brał udział w różnych wystawach, organizowanych w większych miastach poł. Francji, uzyskał wiele medali i innych odznaczeń (w Castres, Narbonne, Nîmes). Od r. 1876 był profesorem gimnazjum w Perpignan. W r. 1894 na Powszechnej Wystawie Krajowej we Lwowie wystawił obraz Przy świetle księżyca (motyw z nad morza). Zmarł po r. 1897.
Katalog ilustr. Wystawy Szt. Wsp. we Lwowie, 1894, wyd. III, 11 i repr.; Słown. Artystów Pol., I; Świeykowski, Pamiętnik T. P. S. P., Kr. 1905, wyd. I, 254; Thieme-Becker, I, 238 (K. M. Górski).
Mieczysław Treter
Powyższy tekst różni się w pewnych szczegółach od biogramu opublikowanego pierwotnie w Polskim Słowniku Biograficznym. Jest to wersja zaktualizowana, uwzględniająca opublikowane w późniejszych tomach PSB poprawki i uzupełnienia.