Czempiński Ignacy (1779–1842), prezes Tow. Ubezpieczeń. Ur. w Warszawie, tutaj ukończył szkoły. Pracował od r. 1806 początkowo w urzędzie powiatowym sochaczewskim, w r. nast. został konsyliarzem Izby Wykonawczej, później asesorem Prefektury Departamentu Warszawskiego. W r. 1809 powołany do Ministerium Spraw Wewnętrznych, od r. 1817 sprawował urząd naczelnika administracji. W tym czasie sprawował obowiązki członka, a potem przewodniczącego Najwyższej Izby Egzaminacyjnej. Wreszcie po niedołężnym Rościszewskim zamianowany został prezesem Dyrekcji Generalnej Towarzystwa Ogniowego. Funkcję tę bardzo umiejętnie pełnił aż do śmierci. Zmarł w listopadzie r. 1842. – Cz. uważany był za zdolnego urzędnika, człowieka dużej inicjatywy i pracowitości. Już w okresie Księstwa Warszawskiego powierzano mu trudne misje podczas wojny austriackiej. Wyróżnił się jednak najbardziej jako działacz ubezpieczeniowy. Uporządkował sprawy Towarzystwa Ogniowego i zagospodarował je dobrze, był inicjatorem skupiania w ręku Tow. różnych form ubezpieczeń publicznych, nie znanych i nie stosowanych w Polsce. Umiał usunąć spustoszenia i straty wojenne r. 1831, rozkładając ciężary w sposób korzystny dla kraju. W okresie jego prezesury działalność Tow. Ogniowego doszła do niezwykłego rozrostu i wielkiej pomyślności.

Akty osobiste w Aktach Dyrekcji Ubezpieczeń w Arch. Akt Dawnych w W.; Krzeczkowski K., Rozwój ubezpieczeń publicznych w Polsce, W. 1931, I 166 i n. (portret), cz I, t. II s. 8–15.

Konstanty Krzeczkowski