Łempicki Ignacy h. Junosza (ur. 1766), chargé d’affaires polski w Wiedniu. Ur. w Warszawie, był synem Ignacego Czesława, generała adiutanta królewskiego i oficjalisty Komisji Wojskowej, oraz Marianny Hiżówny (córki Jana, pułkownika gwardii kor.). W l. 1776–87 uczył się w Szkole Rycerskiej w Warszawie. W r. 1786 został chorążym wojsk kor. Kiedy dawny wicekomendant Szkoły Rycerskiej Franciszek Woyna pojechał w r. 1789 jako poseł do Wiednia, zabrał zapewne ze sobą Ł-ego jako sekretarza. W r. 1791 występuje on w stopniu adiutanta przy kancelarii legacji w Wiedniu. Po dymisji Woyny (lipiec 1793) objął Ł. stanowisko chargé d’affaires. W czasie powstania 1794 r. kierowana przez niego placówka wiedeńska nadesłała najwięcej raportów do Wydziału Interesów Zagranicznych. Po upadku powstania pozostawał Ł. w dyspozycji króla, który w lutym 1795 wezwał go do powrotu do kraju. Od wielu miesięcy niepłatny, Ł. nie mógł opuścić Wiednia z powodu zadłużenia. Dopiero 25 XI 1795 Stanisław August posłał mu pieniądze (992 dukaty) wraz z listem cyrkularnym ostatecznie likwidującym polską służbę zagraniczną. Ł. osiadł w Galicji, gdzie był dziedzicem Poraża w pow. liskim i w r. 1805 wylegitymował się ze szlachectwa. Był ożeniony z Aleksandrą Olszewską. Brak dalszych wiadomości o biegu życia i stosunkach rodzinnych. Miał córkę Marię (Mariannę), żonę Teofila Romera (1812–1894), uczestnika wypadków 1846 r. w Sanockiem, więźnia Szpilbergu.
Boniecki; Uruski; – Łojek J., Materiały do historii polskiej służby dyplomatycznej, „Przegl. Hist.” T. 53: 1962 s. 527; tenże, Ostatni rok działalności polskiej służby dyplomatycznej, w: Z dziejów wojny i wojskowości. Księga Pamiątkowa ku uczczeniu… prof. J. Wolińskiego, W. 1964 s. 126, 128, 131; Mrozowska K., Szkoła Rycerska Stanisława Augusta Poniatowskiego, Wr. 1961 s. 246; – Vol. leg., VII 461; – AGAD: Arch. Król. Pol. 160, 189, 354, 355, Zbiór Popielów 406.
Red.