Śliwińska ze Szwanderów Irmina Maria Tekla (1900—1967), bibliotekarka, bibliograf.

Ur. 19 XII w Sewastopolu, była córką Adama Szwandera (zm. 1905), urzędnika, i Zofii Julii z Krzymuskich (zm. 1947). Miała młodszego brata Bronisława (zm. 1946), prawnika. Z drugiego małżeństwa matki, zawartego w r. 1911, miała dwie siostry przyrodnie: Annę, zamężną Okolską, i Zofię, urzędniczki.

Po r. 1911 znalazła się pod opieką dalszej rodziny. W l. 1912—14 uczyła się w Szkole Handlowej w Lublinie; naukę kontynuowała od r. 1917 w ośmioklasowej Szkole Realnej Żeńskiej Stow. Szkoły Spółdzielczej w Warszawie, gdzie w r. 1920 zdała maturę. Od lipca do września 1920 pracowała jako kancelistka w Nadleśnictwie w Lublinie. Następnie wróciła do Warszawy i w październiku t.r. rozpoczęła studia polonistyczne na Wydz. Humanistycznym Uniw. Warsz. Utrzymywała się z korepetycji. Należała do Warszawskiego Klubu Wioślarek. Dn. 1 VI 1924 została zatrudniona do prac nad organizacją Biblioteki Narodowej oraz Inst. Bibliograficznego; w r. 1925 ukończyła kurs bibliotekarski, organizowany przez Związek Bibliotekarzy Polskich. W r. 1928 weszła w skład redakcji „Urzędowego Wykazu Druków wydanych w Rzeczypospolitej Polskiej”. Równocześnie, 1 IX t.r., została jednym z pierwszych pracowników etatowych B. Narod. Zajmowała się zbiorami rękopiśmiennymi, a do r. 1929 katalogowała również księgozbiór bibliotek: Muz. Tatrzańskiego w Zakopanem oraz Tow. Literatów i Dziennikarzy Polskich w Warszawie. W czerwcu 1930 zakończyła studia na Uniw. Warsz. egzaminem nauczycielskim dla nauczycieli szkół średnich. T.r. odeszła z redakcji „Urzędowego Wykazu Druków…” i we wrześniu rozpoczęła w zespole pod kierunkiem Adama Lewaka opracowywanie rękopisów rapperswilskich B. Narod. Rezultatem tych prac był „Katalog rękopisów Biblioteki Narodowej Józefa Piłsudskiego. Zbiory Biblioteki Rapperswilskiej” (oprac. A. Lewak, H. Więckowska, W. 1938 II cz. 1—2). Dn. 21 XII 1930 poślubiła w Warszawie Leona Śliwińskiego, polonistę (zob.). W marcu 1931 zdała egzamin dla bibliotekarzy I kategorii. We współpracy z Marią Danilewiczową przygotowała katalog B. Narod. Rękopisy. Nabytki i dary (W. 1934—5 z. 1—2). Dla PSB (Kr. 1936—9 II—V) sama napisała dziewięć biogramów, a biogram Gustawa Daniłowskiego we współpracy ze Stanisławem Pigoniem.

W czasie okupacji niemieckiej Ś. była nadal zatrudniona w B. Narod. (od r. 1940 Staatsbibliothek Warschau). Po powstaniu warszawskim 1944 r. uczestniczyła od października do listopada t.r. w «akcji pruszkowskiej» zabezpieczania zbiorów. W lutym 1945 wróciła do Warszawy i do B. Narod. Dla Biura Rewindykacji i Odszkodowań przy Min. Kultury i Sztuki opracowała razem z Piotrem Bańkowskim Wykaz i charakterystykę strat w zakresie rękopisów Biblioteki Narodowej (niewyd.). Dn. 1 VII t.r. przeszła z B. Narod. do B. Publ. m. stoł. Warszawy, gdzie została kierownikiem Działu Rękopisów. Od marca 1946 do lutego 1948 prowadziła także bibliotekę Min. Oświaty. W maju 1950 ukończyła Ogólnopolski Kurs Rękopiśmienniczy przy B. Jagiellońskiej.

W r. 1950 została Ś. członkiem Komitetu Redakcyjnego Bibliografii Literatury Polskiej „Nowy Korbut”. W r. 1951 należała do komisji, którą Naczelna Dyrekcja Bibliotek powołała w celu opracowania instrukcji katalogowania rękopisów. We współpracy ze Stanisławem Ryszardem Dobrowolskim opracowała „Pisma wybrane” Marii Konopnickiej (W. 1951—2 I—VII), a samodzielnie „Pamiętniki i wizerunki” Henryka Kamieńskiego (Wr. 1951). Dn. 1 I 1954 przeszła do B. IBL PAN, gdzie objęła kierownictwo Działu Zbiorów Specjalnych; przygotowywała teksty do wydania „Pism” Edwarda Dembowskiego (red. A. Śladkowska, M. Żmigrodzka, W. 1955 I—V). Z Wandą Roszkowską i Stanisławem Stupkiewiczem wydała w r. 1957 Adam Mickiewicz, zarys bibliograficzny (W.). W tomie ósmym PSB (Wr. 1959—60) opublikowała kolejny biogram (Goldberger Jan). W maju 1962 została starszym kustoszem dypl.; w r. 1963—5 ukazały się trzy pierwsze tomy, współredagowanego przez Ś-ą „Nowego Korbuta”, poświęcone piśmiennictwu staropolskiemu. Dn. 30 IV 1964 przeszła na emeryturę, nie przerywając jednak pracy nad kolejnymi tomami „Nowego Korbuta”. Razem ze Stupkiewiczem i Roszkowską opracowała tom dwunasty tego przedsięwzięcia: Józef Ignacy Kraszewski. Zarys bibliograficzny (Kr. 1966). Współpracowała w przygotowaniu serii oświeceniowej „Nowego Korbuta” (W. 1966—72), a razem ze Stupkiewiczem opracowała jego serię romantyczną (W. 1968—72). Należała do Związku Bibliotekarzy Polskich, Związku Bibliotekarzy i Archiwistów Polskich, Związku Pracowników Samorządowych i Terytorialnych oraz Ligi Kobiet. Zmarła 20 II 1967 w Warszawie, została pochowana na cmentarzu Powązkowskim. Była odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi, Srebrnym Wawrzynem Akademickim PAL i Medalem za Wieloletnią Służbę Min. WRiOP.

W małżeństwie z Leonem Śliwińskim miała Ś. córkę Wandę (informacje w życiorysie męża).

Słown. Pracowników Książki Pol., Supl. II; — Biblioteki naukowe w Generalnym Gubernatorstwie w latach 1939—1945. Wybór dokumentów źródłowych, Oprac. A. Mężyński, W. 2003; Parnowska M., Irmina Śliwińska (1900—1967), w: Żyją w naszej pamięci. Wspomnienia o pracownikach Biblioteki Publicznej m. st. Warszawy, W. 2006 (fot.); Walka o dobra kultury. Warszawa 1939—1945, Red. S. Lorentz, W. 1970 I—II; — „Biul. Polon.” R. 10: 1967 z. 28; — Nekrologi i wspomnienia pośmiertne z r. 1967: „Pam. Liter.” R. 58 z. 3 (A. Kawecka-Gryczowa), „Życie Warszawy” nr 44, 46, 48; — AAN: Min. Oświaty, sygn. 6815, Min. WRiOP, sygn. 6195 (akta osobowe); Arch. B. Publ. m. stoł. W.: Teczka osobowa; Arch. Uniw. Warsz.: sygn. RP 7335; B. Narod.: Arch. Zakładowe, sygn. 926/1, Zakł. Rękopisów, akc. 14924; IBL PAN: Arch. Zakładowe, sygn. 205/166.

Marta Pękalska