INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Jakub Doruchowski (Wierzbięta Doruchowski) h. Niesobia      Jakub WIERZBIĘTA DORUCHOWSKI w testacji wpisu Warszawa, 21 kwietnia 1638 - Księga Wpisów Metryki Koronnej nr 183 w AGAD - karta 66r - źródło kopii cyfrowej: pther.eu - PL_1_4_1-183_0130 - rubrykacja iPSB.

Jakub Doruchowski (Wierzbięta Doruchowski) h. Niesobia  

 
 
Biogram został opublikowany w latach 1939-1946 w V tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Doruchowski Wierzbięta Jakub, h. Niesobia († 1640), syn Macieja i Katarzyny Sulisławskiej, pochodził z dawnego, ale niezamożnego rodu, osiadłego w pow. ostrzeszowskim w Wielkopolsce. Studia średnie ukończył, zdaje się, w kraju, po czym w Padwie w l. 1608–11 studiował prawo; piastował tam dwukrotnie urząd konsyliarza nacji polskiej. Po powrocie do kraju obrał karierę duchowną i w r. 1614, mimo tego że posiadał dopiero święcenia niższe, został scholastykiem kapituły poznańskiej. W następnych latach nie odgrywał D. dłuższy czas poważniejszej roli. Dopiero w r. 1627 spotykamy go na stanowisku kantora warszawskiej kapituły, w tym czasie jest już też sekretarzem królewskim. W maju r. 1631 został archidiakonem warszawskim i tu dał się poznać bliżej nowemu królowi Władysławowi IV, który wysłał go w lutym r. 1635 wraz ze Stef. Zadorskim na ważny sejm wschodnio-pruski w Świętosiekierce (Heiligenbeil). Misja była trudna, posłowie bowiem mieli skłonić stany pruskie do oddania obrony Prus Książęcych w ręce królewskie. Cel ten osiągnięto tylko częściowo, bo stany obawiały się narażać elektorowi. Gdy sejm pruski został ponownie w maju t. r. zwołany do Zalewa (Saalfeld), udał się tam znowu D. wraz z Zadorskim i nakłaniał stany do uchwalenia jak największych podatków. Król musiał być zadowolony z działalności D-go, skoro w listopadzie r. 1635 mianował go referendarzem koronnym. W rok później zjawił się D. raz jeszcze jako poseł królewski wraz z M. E. Denhoffem i Zadorskim na sejmie pruskim w Królewcu, by uzyskać od stanów uchwalenie podatków na zapłacenie królowi odszkodowania za wydatki poniesione w związku z organizowaniem obrony Prus w r. 1635. Jako referendarz zjednał sobie dzięki swej gruntownej wiedzy szacunek senatorów. Zmarł w sile wieku w lipcu r. 1640.

 

Boniecki, Herbarz; Korytkowski, Prałaci i kanonicy katedry gnieźnieńskiej; Windakiewicz St., Metryka nacji polskiej w Padwie, Kr. 1888; Brillo A., Gli stemmi degli studenti polacchi nell’Università di Padova, Padova 1933, Radziwiłł A. St., Pamiętniki, P. 1839, II 8, 21, 299; Breysig K., Die Entwicklung d. preuss. Ständethums, Urkunden u. Aktenstücke XV; Czapliński W., Polska a Prusy w latach 1632–1648 (rkp.).

Władysław Czapliński

 

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.