Bajer (Baier, Baijer, Bayer, Appajer, Beier, Bewer, Beyer, Baierus, Bavarus, Boius) Jan. Pochodził z Bronowa (dziś Braunau) na Śląsku (a nie z Bawarji, jak dowodził Ptaśnik). W r. 1511 »Johannes introligator librorum de Brawne« przyjmuje prawo miejskie w Krakowie, a ręczy za niego księgarz krakowski Mikołaj Szikewik Ślązak. Przed r. 1515 był czeladnikiem w pracowni Marka Szarffenberga. W r. 1515 z tytułem drukarza a od r. 1516 do 1530 z tytułem księgarza toczył różne spory z bakałarzami i studentami krak. przed sądem rektorskim o należne mu sumy za książki. W r. 1516 zaciągnął większą pożyczkę od Decjusza, potrzebną mu zapewne na nakład mszału mniejszego, którego wydanie podjął wspólnie z Markiem Szarffenbergiem i Melchjorem Frankiem dla konkurencji z mszałami hallerowskiemi. W r. 1517 wraz z tymiż spólnikami zawarł ugodę z drukarzem Janem Hallerem, który zmuszony był ustąpić ze swego uprzywilejowanego stanowiska na rzecz konkurentów. Jako nakładca wydał jeszcze B. w r. 1521 wspólnie z Szarffenbergiem w drukarni Hieronima Wietora dzieło Walentego Eckiusa: »De versificandi arte opusculum«. W działalności księgarskiej występował jako konkurent uprzywilejowanego Hallera w gronie Ślązaków (Mikołaj Szikewik, Marek Szarffenberg i Hieronim Wietor). W r. 1531 sprzedał swą księgarnię Piotrowi Reismollerowi, spłacił dawny dług Decjuszowi, a następnie w r. 1532 kupił dom przy ul. św. Anny i założył winiarnię z domem gościnnym. To hospitium publicum dla przejezdnych znane było jeszcze z końcem XVI w. jako firma: »Pod białym lwem«.

Bandtkie J. S., Historja druk. krak., Kr. 1815; Benis Artur, Ochrona praw autorskich w dawnej Polsce, Pamiętnik słuch. U. J., Kr. 1887; Estr.; Lelewel J., Bibliograf. ksiąg dwoje, Wil. 1823; Ptaśnik J., Monum. Pol. typogr., Lw. 1922; Seruga J., Jan Haller, wydawca i drukarz krakowski, Kr. 1933; Acta rectoralia Uniw. Jagiell., ed. Wisłocki Wł., Kr. 1893 I; Liber iuris civilis, rkp. nr 1422 w Arch. Aktów Dawnych m. Krakowa.

Józef Seruga