Biały Jan czyli Albus, herbu Warnia (czynny w l. 1399–1415/18), kanonik krakowski. Zrazu kapelan królowej Jadwigi, dzięki jej poparciu uzyskał wpierw papieską ekspektatywę na kanonję krak., następnie koło r. 1400, za wstawieniem się królowej u biskupa Piotra Wysza z Radolina i kapituły krakowskiej, prebendę w prawym chórze katedralnym, zwaną Dziewiątelską, uposażoną na dziesięcinach kilkunastu wsi. W r. 1401 posiadał także probostwo w Opocznie. Prawdopodobnie w r. 1413 przebywał z legacją polską na zjeździe monarchów w Budzie. Zawisza Czarny już po jego śmierci regulował jakieś długi jego, zaciągnięte u żydów budzińskich. Należał do uczestników soboru w Konstancji i zmarł tamże w czasie jego trwania, pomiędzy 1415 a 1418 r. Zawisza Czarny wyłożył na fundację mszalną 700 zł. reńskich, które mu zwrócili w r. 1427 w Polsce bracia Jana Białego, Przecław z Pstroszyc, Lampert i Żegota ze Stanisławic. Herb jego Rak czyli Warnia figuruje obok jego imienia w Kronice soboru konstanckiego.
Concilium zu Costnitz, Augsburg 1483, f. 182 v-o; Ulrichs v. Richental Chronik ed. Buck M., Bibl. des litter. Vereins in Stuttgart, Tübingen 1882, CLVIII 202; Cod. ep. XV I 21; Star. pr. p. pomn., II nr 2120, 2121; VII nr 408, s. 317; VIII nr 9847, 9927, 9977, 9978, 9984; Cod. diplom. eccl. Crac., Kr. 1883, II 252; Polaczkówna H., Księga bracka św. Krzysztofa, »Mies. Heral.«, W. 1931, 62.
Helena Polaczkówna