Boeckler (Bekler, Beckler) Jan. Sprowadzony ze Strassburga nadworny lekarz Stanisława Augusta, później cesarza Aleksandra I. W r. 1768 został radcą (consiliarius) dworu polskiego, w r. 1775 otrzymał tytuł szlachecki. Przypisywano mu w okresie konfederacji barskiej poufały stosunek z królem, z którym go łączyła przynależność do masonerji; w loży »Cnotliwego Sarmaty« posiadał on najwyższy stopień wolnomularski »złotego i różanego krzyża«. Brał udział w pracach nad organizacją publicznej służby zdrowia, był przewodniczącym komisji do kwalifikowania osób, poświęcających się czynnościom z zakresu lecznictwa, położył zasługi na polu rozpowszechnienia szczepienia ochronnego przeciw ospie. Za opiekę nad zdrowiem króla, zwłaszcza w czasie długiej podróży do Kaniowa, otrzymał od kapituły krakowskiej uroczysty adres dziękczynny w złotej oprawie.
Kośmiński; Giedroyć, Źródła biograf.-bibliograficzne do dziejów sztuki lek., W. 1911; Siarczyński Fr., Stanisława Trembeckiego słowniczek zdrowych i niezdrowych pokarmów, »Czasop. nauk. Ossol.«, 1828, I zesz. IV 61 (tu udział B-a w dyskusji o potrawach na jednym z »mądrych« obiadów czwartkowych u króla Stan. Aug.); Talko J., Przyczynek do hist. med. w dawnej Polsce, »Medycyna« 1874, s. 41–45; Szumowski W., Coll. medicum Stanislao-Augusteum, »Arch. hist. med.« 1924, s. 19; Smoleński, Przewrót umysłowy, Kr.-Pet. 1891; Małachowski-Łempicki St., Wykaz polskich lóż wolnom., Kr. 1930.
Witold Ziembicki