Goetz Jan (1815–1893), przemysłowiec. Ur. 15 XI w Langeslingen w księstwie Hohenzollern-Sigmaringen, w niemieckiej rodzinie trudniącej się browarnictwem od szeregu pokoleń. Jego ojciec, Antoni, był rolnikiem i właścicielem małego browarku. Szkołę powszechną i wydziałową ukończył G. w Wilflingen, po czym już od 15 roku życia pracował w browarnictwie jako pracownik fizyczny (robotnik, majster), a następnie jako kierownik techniczny browaru A. Drahera w Wiedniu. W r. 1845 na spółkę z J. Neumannem, kupcem z Cieszyna i właścicielem dóbr w Okocimiu, wybudował w Okocimiu mały browar parowy. W r. 1852, po śmierci wspólnika, G. nabył drugą połowę browaru i sąsiadujący majątek ziemski. Od tego momentu browar ulegał szybkiej rozbudowie. W latach 90-tych stał się jednym z największych w Galicji, dając ok. 120 000 hl piwa rocznie i zdobywając nie tylko rynki galicyjskie, ale nawet i zagraniczne (Rosja, Prusy, Rumunia). W r. 1866 G. zakupił browar w Krakowie o produkcji 15 000 hl, nadto założył w Okocimiu cegielnię, produkował ocet, spirytus, drożdże itd. Zebrawszy dużą fortunę G. obracał ją również na cele filantropijne (budowa dwu szkół i kościoła w Okocimiu, założenie szpitala dla robotników i kasy zapomogowej itd.), za co uzyskał obywatelstwo honorowe miasta Brzeska. Niezależnie od tego G. otrzymał austriacki tytuł szlachecki z przydomkiem Okocimski (r. 1882) i szereg orderów. Cała rodzina G-a uległa spolszczeniu.

Ku pamięci potomków Jana Goetza-Okocimskiego, Kr. 1929 s. 13–25; – „Strażnica” R. l: 1878 nr 3 i 4; „Wiener Weltausstellungs-Zeitung” R. 3: 1873 s. 142; „Zeitschr. f. Bierbrauerei u. Malzfabrikation” R. 21: 1893 nr 13; – Listy u Marii Stefanowej Komornickiej w Krakowie; Papiery rodzinne u Zofii Włodkowej w Krakowie.

Józef Buszko