Pac Jan Kazimierz h. Gozdawa (zm. 1696/7), chorąży nadworny litewski. Był trzecim synem Hieronima Dominika i Anny z Wojnów, bratem Piotra Michała (zob.) i Kazimierza Michała (zob.). W r. 1668 był jeszcze małoletni. W r. 1675 przebywał za granicą. Z cesji stryja Michała Kazimierza (zob.) dostał w r. 1680 starostwo uświackie. W listopadzie 1684 został marszałkiem brasławskim. W styczniu 1687 otrzymał nominację na chorążego nadwornego litewskiego. Był posłem z woj. witebskiego na sejm 1688 r. w Grodnie. Ponownie posłował z tegoż województwa na sejm w r. 1694.
Po stryju Michale Kazimierzu był P. właścicielem dóbr Woroncewicze (w pow. orszańskim) i Kiwatycze (w woj. brzeskim). W r. 1688 hetman w. lit. Kazimierz Jan Sapieha ustąpił mu dzierżawę Siennica. Przez długie lata P. prowadził proces z podstolim rzeczyckim Kazimierzem Pusłowskim, który dwukrotnie, mimo interwencji króla, uzyskał na P-u i jego żonie banicję. Dopiero w r. 1694 sprawa została załatwiona polubownie i P. przekazał synowi Kazimierza – Michałowi Kazimierzowi Pusłowskiemu, podstolemu rzeczyckiemu, i jego żonie dobra Kiwatycze i Siechniewicze w arendę. W t. r. oddał – również w arendę – starostwo uświackie Sebastianowi Wojniłłowiczowi. Po śmierci brata Piotra Michała otrzymał część jego dóbr. Zmarł na przełomie 1696/7 r.
Z małżeństwa z Ludwiką Teresą z Szujskich (zm. 1701), córką Konstantego Jana, pisarza lit. pozostawił P. dwóch synów: Józefa Franciszka, kaszt. żmudzkiego (zob.), i Piotra (zm. 1756), star. wilejskiego, właściciela Różanki i Mazurek, żonatego po raz pierwszy z Angelą z Zemłów, po raz drugi z Eufrozyną z Ogińskich, oraz córkę Annę, żonę Wincentego Piotra Wołłowicza, referendarza lit. Wdowa po P-u wyszła powtórnie za mąż za miecznikowicza lit. Aleksandra Ogińskiego.
Hedemann O., Historia powiatu brasławskiego, Wil. 1930 s. 426; Wolff J., Pacowie, Pet. 1885; – Zawisza K., Pamiętnik, W. 1862 s. 19, 178.
Andrzej Rachuba