Klępiński (Klepiński) Jan (1872–1913), artysta malarz. Ur. 29 XII w Łodzi. Nie znane są bliższe dane rodzinne K-ego, jak również nie wiadomo, gdzie pobierał on początkową naukę. Ze względów politycznych wcześnie wyjechał za granicę. Fakt, że w r. 1893 nadesłał na Salon okrężny Tow. Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie swój obraz pt. Ruiny (nie przyjęty zresztą na wystawę), świadczy, że w tym czasie zajmował się już malarstwem. W r. 1894 wstąpił do znanej prywatnej szkoły malarskiej w Monachium, prowadzonej przez A. Ažbégo i S. Hollósy’ego, którzy hołdowali konserwatywnemu kierunkowi akademickiego naturalizmu, charakterystycznemu dla ówczesnego środowiska monachijskiego. Toteż malarstwo K-ego w tym czasie podporządkowane było tej konwencji artystycznej. Czy później uległ nowszym wpływom, trudno stwierdzić, ponieważ obrazy K-ego nie są obecnie znane, ale tytuły i tematyka prac powstałych po r. 1900, w których wyraźnie zarysowuje się zainteresowanie plenerem, nasuwają to przypuszczenie. Po studiach w Monachium K. malował w czasie podróży po Włoszech i Dalmacji tamtejszy krajobraz, tematy marynistyczne i sceny rodzajowe. Od r. 1900 obrazy K-ego pojawiają się na wystawach w Polsce. W t. r. nadesłał obrazy do Tow. Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, w którym je wystawiono: Cmentarz, Port w Fiume i Studium, w r. 1902 Zbiór siana, w 1903 Pasterz, Willa Sablich w Fiume, Wieśniaczka, Kapusta, Szwaczka, Krajobraz letni, Studium, Jesień i Szkic, w 1905 Na łące, Przed deszczem i Przy kominie – wykonane w technice olejnej. Równocześnie wystawiał w Warszawie w Salonie Aleksandra Krywulta. Debiutował tam w r. 1900 na wystawie artystów polskich z Monachium obrazami: Cmentarz, Staw, Port w Fiume, Nad morzem i Studium, w n. r. wystawił prace pt. Lazzaroni, Nad morzem, Jesień i Zagony, w 1903 Zbiór siana, a w 1904 Stary pasterz. Nazwisko K-ego pojawia się w Tow. Zachęty Sztuk Pięknych od r. 1902, kiedy wystawiono jego obrazy: Po deszczu, Rybak i Stary wieśniak, a później następne tytuły: w 1904: Przed deszczem, Na łące, Wieczór, Cmentarz i Sonata, w 1905 Pastorale, w 1907 Jezioro Como, w 1909 Willa nad jeziorem i Portofino, w 1910/1 Romantyczny widok oraz w 1912/3 Brzeg morski i Motyw z Dubrownika. W r. 1913 K. wystawiał w Monachium. Już po śmierci artysty jego obraz marynistyczny znalazł się na wystawie we Lwowie w r. 1918. W r. 1900 i ok. 1905 K. mieszkał w Monachium, stamtąd nadsyłał obrazy do kraju. Później przebywał na zachodnim wybrzeżu Adriatyku i w północnych Włoszech, gdzie zmarł 13 VI 1913 r. w okolicy jeziora Como, w willi Lazza należącej do mediolańskiej rodziny Gamba, a śmierć jego nastąpiła wskutek nieszczęśliwego upadku w czasie zwiedzania pobliskiej groty Buco del Piombo.
Bénézit, Dictionnaire, V; Thieme–Becker, Lexikon d. Künstler; Swieykowski, Pam. Tow. Przyj. Sztuk Pięknych, (fot.); – „Ilustr. Kur. Codz.” 1913 nr 143 s. 4 (nekrolog); „Prawda” R. 21: 1901 z. 10 s. 130–1; – Materiały do słownika biograficznego artystów Pamiętnika Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, II, (rkp.); Płażewska M., Salon Aleksandra Krywulta w Warszawie, (rkp.); Wiercińska-Grabowska J., Materiały do dziejów Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, (rkp.).
Ignacy Trybowski