Koler Jan (Hans, Hannus), (w. XV), złotnik krakowski. Wzmiankowany w archiwaliach w latach 1440–71. Dn. 1 VI 1440 r. ręczył, że złotnik Mikołaj wykona do świąt Bożego Narodzenia monstrancję dla kościoła Mariackiego. W dn. 20 II 1453 r. wymieniono go w związku z zamówieniem monstrancji, dokonanym u złotnika Jana Litwina przez profesora teologii i prowincjała dominikanów dla ich krakowskiego kościoła. W r. 1466 wyrównał K. w gospodzie cechowej rachunki z Hanuszem Reusem, a w r. 1467 ręczył przy wpisie za chłopca oddanego na naukę złotnictwa. Dn. 6 IX 1469 r. Jan Hesse zobowiązał się wobec Jana Tesznara i Jana Thursona (Thursy) wykonywać przez sześć lat w hucie miedzianej w Mogile taką robotę, jaką mu wyznaczył K. Analogiczne zobowiązanie podjął równocześnie na lat dziesięć Grzegorz Gerticz von Grym. Ponieważ ostatnie wzmianki, na jakie o K-rze natrafiono, dotyczą upoważnienia przezeń złotników Macieja Brennera, Mikołaja i Melchiora, by po jego śmierci rozporządzili wedle swego uznania całym jego ruchomym i nieruchomym majątkiem, oraz przekazania jego domu przy ulicy Grodzkiej złotnikowi Janowi Czimmermanowi, pochodzą zaś z 26 VI 1471 r., przyjąć należy, że nie miał on bliskiej rodziny i że zmarł niebawem po tej dacie. Musiał należeć do wybitniejszych członków krakowskiego cechu złotniczego, pełnił bowiem w nim obowiązki starszego w l. 1440, 1444, 1448, 1451, 1457, 1465 i 1470. Dzieła K-a nie są znane. Przypisano mu wprawdzie hipotetycznie jeden z gotyckich kielichów kościoła Mariackiego, ale atrybucji tej nie da się utrzymać, ponieważ kielich ten należy do grupy dzieł późniejszych od lat życia K-a, ma znamiona stylowe właściwe utworom z samego końca w. XV lub raczej nawet z pierwszej ćwierci w. XVI, a łączone z osobą K-a inicjały I K wraz z gmerkiem odnoszą się do fundatora kielicha. W Krakowie działał drugi złotnik tego samego imienia, Koler Hanusz, który przyjął obywatelstwo w r. 1472.
Thieme–Becker, Lexikon d. Künstler; – Essenwein A., Die mittelalterlichen Kunstdenkmale der Stadt Krakau, Leipzig 1869 s. 163 fig. 85; Lepszy L., Pacyfikał sandomierski oraz złotnicy krakowscy drugiej połowy XV stulecia, Spraw. Kom. Hist. Sztuki, Kr. 1896 V 94; tenże, Przemysł złotniczy w Polsce, Kr. 1933 s. 133; – Cracovia artificum, cz. 1 nr 350, 391, 411, 434, 464, 500, 552, 583, 587, 597, 598, 1384; Pomniki Krakowa Maksymiliana i Stanisława Cerchów, z tekstem F. Kopery, Kr.–W. 1904 I 150.
Adam Bochnak