Drost Jan Ksawery, pułkownik huzarów najpierw w prywatnej milicji Karola Radziwiłła, potem w służbie Generalności konfederacji barskiej. Od młodego wieku na służbie wojennej, przeszedł szkołę fryderycjańską i zapewne po pokoju hubertsburskim (1763) zaciągnął się u księcia Panie Kochanku i służył mu blisko 10 lat. Bił się z Rosjanami pod Słonimem (w lipcu 1764), a kiedy chlebodawca uszedł na Wołoszczyznę, D. odprowadziwszy banitę do Jass, Pragi i Drezna, osiadł w Złoczowie i mieszkał tam do lata 1769 r., kiedy to Radziwiłł oddał swą milicję pod rozkazy konfederata Bierzyńskiego. D., choć z pochodzenia cudzoziemiec (może Duńczyk), dobrze przyswoił sobie polszczyznę i przywiązał się do sprawy konfederackiej, którą popierał Radziwiłł, ale przy charakterze zadzierżystym, nabrawszy szorstkości w służbie pruskiej, częste z polską starszyzną miewał zatargi. Zapewne brał udział w bitwie pod Białymstokiem w lipcu 1769. Potem przydzielony wraz z Antonim Szycem do dywizji J. Miączyńskiego marszałka bełskiego dzielił z nim walki o Sandomierz, Kraków (styczeń 1771), pod Konieczną (sierp. 1770), po czym Bierzyński zalecał go księciu do dowództwa nad całą milicją. Na pewno bił się nieszczęśliwie pod Gorlicami (w lipcu), i pod Zakliczynem przy boku marszałka Przyłuskiego w listopadzie t. r. (z ks. Szachowskim). Wśród okropnych niepowodzeń partyzantki konfederackiej chwalono wypad D-a na Gródek Jagielloński w maju 1770 r., z którego przyprowadził regiment Wieniawskiego 144 ludzi. Czasowo w r. 1770 towarzyszył i D. i Szyc Pułaskiemu. W r. 1771 przeważnie widzimy go w Lanckoronie i okolicy. Licha płaca i głód odbierały chęć do beznadziejnej służby i w kwietniu r. 1772 Szyc ujrzał się zmuszonym nawet zaaresztować D-a podejrzanego o spiski z wrogiem na dogorywającą w Cieszynie Generalność. Dowodów na to nie było i nie ma, toteż wnet aresztanta wypuszczono. Po upadku ruchu D. przeszedł do wojska austriackiego i żyjąc w skromnej randze majora upominał się u Radziwiłła o zaległą gażę.
Konopczyński W., Kazimierz Pułaski, Kr. 1931, Konfederacja barska I–II, W. 1936–8. Z pamiętnika konfederatki T. Sapieżyny; Listy D-ta do K. Radziwiłła w Arch. Nieświeskim, ostatni z r. 1788.
Władysław Konopczyński