Leo Jan (1572–1635), duchowny katolicki, historyk Prus. Ur. w Jezioranach w pow. biskupieckim. Syn Antoniego, szewca. Mając 15 lat, w marcu 1587 r. przybył do Braniewa, gdzie z polecenia bpa warmińskiego Marcina Kromera rozpoczął naukę w seminarium biskupim, będąc jednocześnie uczniem tamtejszego kolegium jezuickiego. W sierpniu 1595 r. opuścił seminarium biskupie w Braniewie i udał się do Lidzbarku, aby objąć obowiązki kapelana u kardynała Andrzeja Batorego. Święcenia kapłańskie otrzymał L. w maju 1596 r. W rok później kardynał Batory powierzył mu probostwo w Kiwitach (pow. Lidzbark Warmiński). Tam L. napisał, w oparciu o Ewangelie, parafrazę opisu Męki Pańskiej, dedykując ją bpowi warmińskiemu Szymonowi Rudnickiemu (Braniewo 1609). W r. 1610 otrzymał L. od bpa Rudnickiego stanowisko proboszcza i archiprezbitera w Lidzbarku. Pełniąc te obowiązki, L. opublikował dwie prace, dedykując je również bpowi Rudnickiemu: wierszowaną relację o cudzie w Jezioranach w r. 1577 (Braniewo 1612) oraz skorowidz do konstytucji synodalnych diecezji warmińskiej (Braniewo 1614).
W styczniu 1615 r. L. otrzymał godność kanonika honorowego w Dobrym Mieście, a w r. 1619 został mianowany tamże kanonikiem kolegiackim i przeniósł się do Dobrego Miasta, gdzie od lutego 1622 r. do sierpnia 1624 r. pełnił funkcje dziekana kolegiaty. Po wkroczeniu wojsk szwedzkich w r. 1626 na Warmię L. schronił się u cystersów wielkopolskich w Wągrowcu, a następnie zamieszkał w Parysowie na Mazowszu u Adama Parysa, starosty czerskiego. Po zawarciu rozejmu w Altmarku (Starym Mieście) w listopadzie 1629 r. powrócił L. do Dobrego Miasta. Trzyletni okres przymusowego pobytu poza diecezją warmińską (1626–9) L. poświęcił pisaniu historii Prus. Pracę tę zakończył 1 II 1631 r. w Dobrym Mieście. W ośmiu księgach przedstawił w niej dzieje Prus od czasów najdawniejszych aż do r. 1626, poświęcając wiele miejsca ukazaniu problematyki społecznej, politycznej, wyznaniowej i obyczajowej tego regionu. Głównymi źródłami przy pisaniu tego obszernego dzieła były dla L-a dzieje Polski spisane przez Marcina Kromera oraz kronika pruska Szymona Grunaua. Historia Prussiae L-a długo przeleżała w rękopisie i ukazała się drukiem w Braniewie dopiero w r. 1725, wydana staraniem kanoników kolegiaty w Dobrym Mieście. Była wznawiana w l. 1726 oraz 1728. L. zmarł 18 I 1635 r. w Dobrym Mieście.
Estreicher; Gruchot H., Zur Geschichte des Jesuiten-Kollegiums zu Braunsberg. Verzeichnis der Braunsberger Drucke, Braunsberg 1890; Enc. Org.; W. Enc. Ilustr.; Altpreuss. Biogr.; Oracki, Słownik Warmii; – Eichorn A., Der ermländische Bischof Martin Kromer als Schriftsteller, Staatsmann und Kirchenfürst, „Zeitschr. f. d. Gesch. u. Alterthumskunde Ermlands” Bd 4: 1869 s. 6–8; Gołębiowski Ł., O dziejopisach polskich, ich duchu, zaletach i wadach, W. 1826 s. 174–5; Hipler F., Bibliotheka Warmiensis oder Literaturgeschichte des Bistums Ermland, Monumenta Historiae Warmiensis, Braunsberg 1872 IV; Rogalski A., Kościół katolicki na Warmii i Mazurach, W. 1956 s. 196.
Zbigniew Nowak