Nowicki Jan Ludwik (1858–1936), kupiec, pionier ruchu sokolego w Wielkopolsce. Ur. 28 VII w Kościanie, był synem nauczyciela Tomasza i Bibianny z Niklewiczów. Losy młodzieńcze nie są znane. Ok. r. 1890 założył w Ostrowie Wielkopolskim pierwszy polski sklep sukienniczy, po roku zaś wykupił największy miejscowy magazyn Landaua. Na handlu jedwabiem zrobił spory majątek (miał duży zbyt w Królestwie, zwłaszcza w pobliskim Kaliszu, gdzie ceny tego materiału były wyższe). Jako pierwszy w tym czasie Polak zajmował się handlem hurtowym tekstyliami w południowej Wielkopolsce. Był członkiem Banku Przemysłowców w Poznaniu. W r. 1897 założył, wspólnie z Romanem Hulewiczem (pierwszym szlachcicem-kupcem w Ostrowie), Bank Kupiecki w Ostrowie. Objął w nim funkcje dyrektora i pełnił je niemal przez 40 lat. W r. 1908 należał do inicjatorów powołania przez Bank Kupiecki Spółki Parcelacyjnej, która zajmowała się m. in. wykupem ziemi z rąk niemieckich. W r. 1891 założył pierwsze w południowej Wielkopolsce gniazdo sokole w Ostrowie i przez kilka lat był jego prezesem (gniazdo obdarzyło go potem godnością członka honorowego). W r. 1895 obrano go II wiceprezesem Związku Sokołów Polskich w Państwie Niemieckim. W l. 1906–7 należał do Komitetu Niesienia Pomocy ofiarom strajku szkolnego.
W okresie powstania wielkopolskiego N. był najpierw skarbnikiem tajnego Komitetu Obywatelskiego w Ostrowie, a na polskim wiecu 10 XI 1918 wybrany został do utworzonego wówczas Komitetu Ludowego, któremu ofiarował gościnę w pomieszczeniach Banku Kupieckiego. Zasiadając w Wydziale Wykonawczym Komitetu (przemianowanym niebawem na Powiatową Radę Ludową) kierował sprawami finansów i aprowizacji wojska. Oddał spore usługi tworzącej się armii powstańczej. W Polsce niepodległej m. in. gromadził fundusze z ramienia Komitetu Obrony Śląska na propagandę plebiscytową na Górnym Śląsku, był prezesem Komitetu Wykonawczego Budowy Pomnika Poległych Powstańców Wielkopolskich w Ostrowie (pomnik zbudowano w r. 1924), działał w Lidze Obrony Powietrznej Państwa, przez wiele lat należał do dozoru kościelnego miejscowej parafii Św. Stanisława biskupa. Zmarł nagle 29 VII 1936 podczas przechadzki w lesie na Piaskach koło Ostrowa. Pochowany został w Ostrowie.
N. ożeniony był z Jadwigą Zeher (1862–1943), znaną z działalności charytatywnej. Ponieważ małżeństwo było bezdzietne, adoptował swą bratanicę Helenę Nowicką, potem zamężną za Stanisławem Minczykowskim, sekretarzem generalnym Związku Poznańskich Kółek Rolniczych.
Spis członków Banku Przemysłowców w Poznaniu na dniu 31 grudnia 1893, P. 1894; toż… na dn. 31 grudnia 1896, P. 1897; – Kędzierski C., Sokolstwo w zaborze pruskim, w: Srebrna Księga Sokoła Poznańskiego, P. 1911 s. 11; Księga Kupiectwa i Przemysłu Polskiego w W. Ks. Poznańskim 1908, P. 1908 s. 22, 46; Ryfowa A., Działalność Sokoła Polskiego w zaborze pruskim i wśród wychodźstwa w Niemczech (1884–1914), P. 1976; Wielkopolska Szkoła Edukacji Narodowej, Wr. 1970 s. 23, 29; – Wieliczka Z., Od Prosny po Rawicz, P. 1931 (fot.); – „Orędownik Ostrowski” 1924 nr z 1 X, 1925 nr z 4 VIII, 1936 nr z 31 VII, 4 VIII; – Arch. Archidiec. W P.: Księga chrztów parafii w Kościanie 1858; Arch. Państw. w P.: Prezydium Policji 2767–2769; Biuro Parafii Farnej w Ostrowie: Księga zgonów 1936; – Szembek B., Wspomnienia, (mszp. w posiadaniu Izabelli Bobbè w Chorzowie); – Informacje Leokadii Buchwald, Józefa Mertki i Stanisława Minczykowskiego.
Jerzy Pietrzak
Powyższy tekst różni się w pewnych szczegółach od biogramu opublikowanego pierwotnie w Polskim Słowniku Biograficznym. Jest to tekst zaktualizowany, uwzględniający opublikowane w późniejszych tomach PSB poprawki i uzupełnienia.