Korsak Jan Mikołaj Zaleski h. własnego (zm. ok. 1620), sędzia ziemski oszmiański, poseł na sejm. Należał do linii Korsaków, którzy od dóbr Zalesie przybrali przydomek Zalescy. Był synem Onikieja, dworzanina królewskiego (1563), rotmistrza (1566), podkomorzego połockiego (1577), zmarłego w r. 1587, i Teodory Hrehorówny Tryźnianki. K. odziedziczył po ojcu (na mocy działów rodzinnych przeprowadzonych w r. 1606) Litowszczyznę i część Zalesia z puszczą zaleską w woj. połockim. W r. 1597 nabył od Bułhaków Klewicę w pow. oszmiańskim. Żona Helena z Gnoińskich wniosła mu w r. 1600 majątek Ostrowiec położony w pow. oszmiańskim. W r. 1593 był już pisarzem ziemskim oszmiańskim, w r. n. został sekretarzem królewskim i deputatem na Trybunał Główny Litewski. Godność sekretarza królewskiego piastował jeszcze w r. 1615. W l. 1603–18 był także pisarzem Skarbu Litewskiego. W r. 1598 posłował z woj. połockiego na sejm warszawski. Przed r. 1613 został sędzią ziemskim oszmiańskim. W r. 1613 był powtórnie deputatem na Trybunał. Dn. 8 V 1616 r. spisał pierwszy testament, odnowiony 18 V 1618 r., na mocy którego ufundował wraz z żoną klasztor i kościół dominikański w dobrach żony Ostrowcu, a ponadto w Wilnie bursę dla 20 ubogich studentów akademii. Uposażył ją majątkiem Jasiew, puszczą kuropolską, 800 kopami groszy litewskich i domem na Skopówce w Wilnie. Połowę miejsc w bursie zastrzegł fundator dla studentów noszących nazwisko Korsak. Bursa ta, zwana Korsakowską, istniała jeszcze w XIX w. K. zmarł bezdzietnie ok. r. 1620. Dobra jego odziedziczył jedyny żyjący brat Krzysztof Roman, wówczas stolnik połocki.
W. Enc. Ilustr.; Boniecki; Kojałowicz W. W., Herbarz Rycerstwa W. X. Litewskiego, tak zwane Compendium, Wyd. F. Piekosiński, Kr. 1897 s. 111–2; Niesiecki; – Barącz S., Rys dziejów zakonu kaznodziejskiego w Polsce, Lw. 1861 II 359; Jankowski Cz., Powiat oszmiański. Materiały do dziejów ziemi i ludzi, Pet. 1896–8 I 167–8, II 249; Kraszewski J. I., Wilno od początków jego do r. 1751, Wil. 1842 IV 28–9; Kurczewski J., Biskupstwo wileńskie, Wil. 1912 s. 275, 321; Załęski, Jezuici, III 1016; – Akty Vil. Archeogr. Kom., XI 58, XIII 63; Archeografičeskij sbornik dokumentov otnosjaščichsja k istorii severozapadnoj Rusi, Vilna 1867–74 I 186, III 75.
Tadeusz Wasilewski