Naruszewicz Jan h. Wadwicz (zm. ok. 1616), łowczy lit., poseł sejmowy. Był drugim synem Mikołaja, podskarbiego ziemskiego lit. (zob.), i Barbary Kuncewiczówny, bratem Mikołaja, kaszt. żmudzkiego (zob.), i Krzysztofa, podskarbiego w. lit. (zob.). W r. 1581 brał udział w kampanii pskowskiej Stefana Batorego, najpewniej jako rotmistrz w którymś z prywatnych pocztów panów litewskich. Ok. r. 1591 został łowczym lit., w r. 1592 był pierwszym marszałkiem nowo utworzonego Trybunału Lit. Od 30 VII 1593 brał jako deputat udział w zjeździe głównym wileńskim zwołanym z racji wyjazdu króla Zygmunta III do Szwecji i wszedł do wyłonionej na nim komisji, na której ręce mieli poborcy powiatowi składać pieniądze z czopowego uchwalonego na obronę granic W. Ks. Lit. Był posłem na sejm w r. 1601 i wszedł na nim do komisji powołanej w sprawie ustalenia granicy Kurlandii z pow. brasławskim, posłował również z Oszmiańskiego na sejmy w l. 1607 i 1611. N. był kalwinistą i prawdopodobnie wyznania nie zmienił. W r. 1595 Dorota z Samboreckich Malchrowa Zawiszyna wyznaczyła go na jednego z opiekunów ufundowanego przez nią zboru w Żejmach w pow. kowieńskim. Nie żył N. już w czasie sejmu 26 IV 1616.

Żoną jego była kniaźna Maryna Sołomerecka, córka Jana, kaszt. i star. mścisławskiego, i Anny Hlebowiczówny, wojewodzianki wileńskiej. Otrzymał N., wspólnie z nią, w r. 1593 przywilej na dożywotnie władanie królewszczyzną Łoździeje. Pozostawił czterech synów: Aleksandra, kaszt. żmudzkiego (zob.), Jerzego, Władysława, star. łoździejskiego, i Zygmunta.

Kojałowicz, Compendium, 319; Niesiecki, I 383, VII 524; Uruski, III 38–41; Żychliński, III 154; Wolff, Senatorowie W. Ks. Lit., 166, 237; – Byliński J., Sejm z roku 1611, Wr. 1970; Wolff, Kniaziowie lit.-rus., 498; – Akty Vil. Archeogr. Kom., VIII 323–30, XXVIII 61; Vol. leg., II 403, 450, III 23, 152; Zbiór pomników reformacji Kościoła polskiego i litewskiego. Zabytki z wieku XVI, Wyd. 2., Wil. 1925 s. 150, 151, 154.

Tadeusz Wasilewski