INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Jan Nepomucen Murzynowski h. Ogończyk  

 
 
Biogram został opublikowany w 1977 r. w XXII tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Murzynowski Jan Nepomucen Makary h. Ogończyk (1786–1865), oficer, uczestnik walk o niepodległość. Karierę wojskową rozpoczął w r. 1807, wstępując do 1 p. Legii Nadwiślańskiej. W lipcu 1807 mianowany został podporucznikiem, a w czerwcu 1808 porucznikiem. Wziął udział w kampanii hiszpańskiej (1808–11); był trzykrotnie ranny pod Saragossą i Maquinenzą. W marcu 1811 awansował do stopnia kapitana, a w rok później otrzymał Legię Honorową i tytuł (9 X 1813) kawalera cesarstwa z dotacją 1 000 franków rocznie. Uczestniczył w kampanii 1812 (odniósł rany pod Moskwą i Możajskiem) i 1813 r.; w grudniu t. r. otrzymał dymisję. Dalsze losy do r. 1831 nie są ustalone. W powstaniu listopadowym dowodził 1 batalionem 1 p. augustowskiego (później 23 p. piechoty liniowej), który formowano na terenie woj. augustowskiego, a po wkroczeniu wojsk rosyjskich na teren Król. Pol. wycofano dla dalszej organizacji na Mazowsze Płockie. W okresie kampanii 1831 r. 23 p. piechoty liniowej wziął udział dopiero w obronie Warszawy, a następnie Modlina, gdzie skapitulował. Po upadku powstania M. osiedlił się na terenie W. Ks. Pozn. w Ostrowie. W powstaniu wielkopolskim 1848 r. wziął aktywny udział, objąwszy w końcu marca dowództwo piechoty formującej się w obozie polskim w Odolanowie. Dn. 22 IV zjawiła się pod miastem kolumna pruska z oddziału płka Bonina, która, żądając wolnego przejścia, wdała się w utarczkę z oddziałem M-ego, ale została odparta. Dopiero wieczorem M. ustąpił z miasta na wieść o ponownym nadciąganiu Prusaków do Raszkowa. Po r. 1848 nadal mieszkał w trudnych warunkach materialnych w Ostrowie, gdzie zmarł 5 XI 1865.

M. przywiózł z Saragossy do Polski żonę Marię Dominikę Sered Atesy (zmarłą w Ostrowie 27 III 1855). Miał kilkoro dzieci, m. in. syna Wiktora.

 

Uruski, VIII 347; Żychliński, Kronika rodzin, s. 293; – Frankiewicz Cz., Wzięcie Książa, P. 1926 s. 58; Karwowski, Hist. W. Ks. Pozn. I–II; Łoza, Legia Honorowa; Rakowski K., Powstanie poznańskie w 1848 r., Lw. 1900 s. 187, dod. s. 43; Wielkopolska Szkoła Edukacji Narodowej, Wr. 1970 s. 25, 425–6; Ziółek J., Mobilizacja sił zbrojnych na lewobrzeżu Wisły 1830–31, L. 1973 s. 110; – Rakowski K., Dwa pamiętniki z r. 1848, W. 1906 s. 379, 424, 493; – „Kraj” (Pet.), „Życie i Sztuka” 1902 nr 41.

Andrzej Wędzki

 

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
 

Postaci z tego okresu

 

w ipsb

 

Jakub Karol Simmler

1822-02-01 - 1877-01-26
przemysłowiec
 
 

Jerzy Klus

1839-10-13 - 1917-03-17
nauczyciel
 

Jan Kacper Heurich senior

1834-06-21 - 1887-03-24
budowniczy
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.