Młodecki Jan Nepomucen (1804–1883), oficer W.P. w r. 1831, emigrant, działacz polityczny i wydawca. Ur. 13 VII w Gromadzicach (Sandomierskie), był synem Kazimierza, radcy departamentu radomskiego, i Agnieszki z Niemiryczów. W r. 1822 wstąpił do wojska jako ochotnik, awansował na podoficera w 1 p. piechoty, a w r. 1826 wszedł do Szkoły Podchorążych Piechoty. W powstaniu 1830/1 r. brał udział bardzo aktywny, awansował do stopnia porucznika, a we wrześniu przedstawiony został przez gen. Hieronima Ramorinę do stopnia kapitana w 11 p. piechoty. Odznaczony został Złotym Krzyżem Virtuti Militari. Wraz z korpusem Ramoriny wszedł do Galicji. W lutym 1832 został skazany zaocznie na karę śmierci przez Sąd Kryminalny w Warszawie. Jako emigrant przebywał w zakładzie w Dijon i prawdopodobnie w Le Puy, działał w Tow. Nowych Węglarzy pozostającym w porozumieniu z węglarstwem niemieckim i przygotowującym powstanie we Frankfurcie nad Menem. Był uczestnikiem wyprawy do Frankfurtu wiosną 1833 i do Sabaudii; w tej ostatniej został zatrzymany ze swą grupą w kantonie Vaud, przed przekroczeniem granicy. Następnie emigrował do Anglii, gdzie w r. 1834 był członkiem Ogółu Londyńskiego Emigracji Polskiej i pobierał zasiłek od rządu angielskiego. Powrócił wkrótce na kontynent, osiadł w Belgii (1835), pracował w domu handlowym w Brukseli. Politycznie był związany z «Ogółem» będąc członkiem komisji korespondencyjnej. W styczniu 1839 wstąpił do armii belgijskiej, której szeregi opuścił po kilku miesiącach nie mogąc uzyskać przysługującego mu stopnia kapitana. Był aktywnym działaczem politycznym na terenie Brukseli. Od r. 1839 był współredaktorem dwutygodnika „Orzeł Biały”, poparł akcję wydawniczą Leonarda Chodźki „La Pologne pittoresque…”, wydał też „Kalendarz Emigranta” (Bruksela 1843) oraz był wydawcą pracy H. Kamińskiego „O prawdach żywotnych narodu polskiego” (Bruksela, Paryż 1844). Zabiegał też o wydanie prac J. Lelewela. Od r. 1840 (?) posiadał w Brukseli własną drukarnię, która uległa likwidacji w r. 1849 (?) podczas nieobecności M-ego w Brukseli. W r. 1844 był członkiem Zjednoczenia Emigracji w Brukseli, po którego rozwiązaniu w r. 1846 większość członków połączyła się z Tow. Demokratycznym Polskim (TDP). W marcu t. r. bawił w Paryżu z jakąś misją polityczną związaną zapewne z rozpadem Zjednoczenia, za co obwiniał m.in. Lelewela (artykuł Do wydawców Wywodu Słownego, „Orzeł Biały” 1846 nr 7), a TDP gromił za porażkę powstania 1846 r. (tamże). W r. 1848 wziął udział w powstaniu wielkopolskim, a w r. n. walczył na Węgrzech. Po powrocie do Brukseli był inwigilowany przez policję. W połowie 1854 r. przystąpił do werbunku ochotników na wojnę krymską, do Legionu, w końcu zaś r. n. wyjechał na wschód zaciągając się do dywizji gen. W. Zamoyskiego w stopniu kapitana; awansował na majora. Po powrocie z wojska osiadł w Paryżu. Od r. 1866 (?) był «dyrektorem» do spraw ekonomicznych Wyższej Szkoły Polskiej (tzw. Montparnaskiej). Wraz z Ludwikiem O. Lublinerem i Janem Czyńskim był współtwórcą Zbratania Polskiego Wszystkich Wyznań założonego w Paryżu w r. 1863, organizacji propagującej pojednanie narodowe bez względu na wyznanie.
Do kraju M. wrócił przed r. 1880, zmarł w Krakowie 12 IX 1883.
Tyrowicz, Tow. Demokr. Pol., s. 450–1; – Gocel L., Drukarnie polskie na emigracji, (odb.) 1958 s. 45; Smogorzewski K., Belgique et Pologne, Paris 1930 s. 649; Sokołowska S., Młoda Polska, Z dziejów ugrupowań demokratycznych Wielkiej Emigracji, Wr. 1972; – Bartkowski J., Wspomnienia z powstania 1831 r. i pierwszych lat emigracji, Kr. 1967; Krosnowski, Almanach historique, s. 286; Lista emigrantów polskich w Wielkiej Brytanii otrzymujących zasiłki od rządu brytyjskiego w l. 1834–1899, w: Materiały do biografii, genealogii i heraldyki polskiej, Buenos Aires – Paryż 1964 II; Potrykowski J. A., Tułactwo Polaków we Francji. Dziennik emigranta, Kr. 1974 I–II; Sprawozdanie Szkoły Wyższej Polskiej… za lata… 1869/70–1870/1, Paryż [1871] s. 27; – „Czas” 1883 nr 208; „Roczn. Tow. Hist.-Liter. w Paryżu” 1867 [druk.] 1808 s. IX; – Arch. du Ministère de la Défense Nationale, Bruxelles: doss. – 4003, Lelewel, Listy emigracyjne; Arch. du Musée Royal de L’Armée, Bruxelles: Doss. 4003; B. Pol. w Paryżu: Bartkowski J., Spis Polaków na emigracji (kartoteka).
Zbigniew Sudolski