Soczek Jan Piotr (1925–1996), inżynier mechanik, automobilista. Ur. 18 I w Kołaczycach (pow. jasielski), w rodzinie chłopskiej, był synem Karola i Walerii z Kołeczków.
Podczas okupacji niemieckiej w lutym 1942 S. wstąpił do Armii Krajowej i został żołnierzem oddziału walczącego w rejonie Kołaczyc i Jasła, potem także Mielca. W konspiracji działał do stycznia 1945. W lecie t.r. zdał maturę w Państwowym Liceum i Gimnazjum im. Stanisława Leszczyńskiego w Jaśle, następnie podjął studia na Wydz. Mechanicznym Politechn. Łódz. i specjalizował się w dziedzinie silników spalinowych stałych. Po uzyskaniu w październiku 1950 dyplomu inżyniera mechanika i stopnia magistra nauk technicznych został na mocy nakazu pracy skierowany do Nowej Huty – Przedsiębiorstwa Państwowego Wyodrębnionego, gdzie był starszym konstruktorem w Wydz. Projektów Cieplnych i Gazowych (od grudnia 1950). W r. 1952 został kierownikiem pracowni, później głównym projektantem, po przekształceniu firmy w Biuro Studiów i Projektów Hutnictwa «Biprostal». Potem pracował kolejno w Pracowni Instalacji Sanitarnych i Wodno-Kanalizacyjnych Krakowskiego Biura Projektów Górniczych jako starszy projektant (1956–8), w Krakowskim Biurze Projektów Budownictwa Kolejowego jako starszy projektant i kierownik zespołu (1958–9) i w Biurze Projektów Przemysłu Skórzanego «Biproskór» – Kraków (1959). Od grudnia 1959 aż do przejścia na emeryturę 1 I 1983 zatrudniony był w Biurze Projektów Przemysłu Naftowego «Bipronaft» w Krakowie (od lipca 1976 jako główny projektant). W r. 1972 uzyskał uprawnienia rzeczoznawcy ds. urządzeń i zabezpieczeń przeciwpożarowych w przemyśle naftowym.
Pasją S-ka był automobilizm; w r. 1959 startując pierwszy raz, zwyciężył w «Pierwszym Kroku Samochodowym» podczas IV Rajdu Ziemi Krakowskiej. Największe sukcesy odnosił w l. 1962–5 w kategorii I, gdy startując na samochodzie «Škoda octavia» został w r. 1962 wicemistrzem Polski w kl. VII (pojemność silnika do 1300 cm3), w l. 1963 i 1964 był mistrzem Polski w kl. do 1300 cm3 i wicemistrzem Polski w r. 1965 w tej samej klasie. Był również zwycięzcą XXIII Rajdu Polskiego (1963) w kl. VII–VIII i wspólnie z Andrzejem Nytką XVI Rajdu Wiślańskiego (1966) w kl. do 1300 cm3. W r. 1965 Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki nadał mu tytuł «mistrza sportu» za osiągnięcia w sporcie samochodowym. Po rezygnacji w r. 1966 z dalszej kariery sportowej, ze względu na kłopoty ze sprzętem, S. wielokrotnie pełnił funkcje sędziego i komisarza sportowego w organizowanych w Polsce rajdach. W r. 1968 został komisarzem sportowym st. «O» ze specjalizacją «S» i w r. 1972 otrzymał licencję sędziowską komisarza sportowego stopnia państwowego. Przez wiele lat działał w Automobilklubie Krakowskim i był członkiem jego zarządu w l. 1962–83. Zmarł 19 X 1996 w Krakowie, pochowany został na cmentarzu w Borku Fałęckim przy ul. Zawiłej. Odznaczony był m.in. Krzyżem Partyzanckim (1985), Brązową, Srebrną i Złotą Odznaką Honorową Polskiego Związku Motorowego, Srebrną i Złotą Odznaką Honorową Automobilklubów Polskich oraz Odznaką 30-lecia Polskiego Związku Motorowego (1980).
W małżeństwie zawartym w r. 1951 z Ligią Kotowicz (ur. 1931) miał S. dwóch synów: Andrzeja (ur. 1953), inżyniera mechanika, i Stanisława (ur. 1956).
Fot. w Mater. Red. PSB; – XXIV Rajd Polski 1964, „Motor” 1964 nr 34 s. 8; Kogo zobaczymy na trasie XXIII Rajdu Polskiego, tamże 1963 nr 31 s. 1; Lis J., Pędzą samochody, mijają lata. 1908–1998, Kr. 1998 s. 108, 113, 115, 120–2, 127, 129–31, 133, 137, 139, 141–2, 147, 150, 152, 164–6, 179, 203, 221, 234, 240, 434–5, 441–2, 444; Puchar Kryształowy dla rajdowców Polski, „Sport” 1963 nr 98; Sporty motorowe. Automobilizm, „Tempo” 1963 nr 51–2, dod., 1964 nr 57–8, dod.; Stawska K., „Syrena” szybsza od „Skody” w rajdzie Polski, „Sport” 1963 nr 93; Szelichowski S., XXVI Rajd Polski. Najtrudniejszy z trudnych, „Motor” 1966 nr 34; tenże, Trudny XXIII Rajd Polski, tamże 1963 nr 49; Toliński T., Podwójny sukces kierowców w XXIV Rajdzie Polski, „Tempo” 1964 nr 33; tenże, Trasy XXIII Rajdu Polski bezlitosne dla faworytów, tamże 1963 nr 31; – „Dzien. Pol.” 1996 nr 250, 251 (nekrologi); „Motor” 1963 nr 49, 1964 nr 50, 1965 nr 47 (wyniki rajdowych samochodowych mistrzostw Polski w l. 1963–5); – Mater., dokumenty i informacje żony, Ligii Soczek z Kr.
Zbigniew Porada