Podlodowski Jan h. Janina (zm. ok. 1497), kasztelan radomski. Pochodził i pisał się z Podlodowa (dziś część Obręcznej) w pow. sandomierskim lub z Przytyka w pow. radomskim. W źródłach występuje od r. 1463. Jako dworzanin królewski towarzyszył w r. 1471 na koronację do Pragi Władysławowi Jagiellończykowi wybranemu na króla Czech. Związany blisko z dworem Kazimierza Jagiellończyka, brał udział w objazdach króla po kraju, bawił z nim także na Litwie. Dn. 11 XII 1478, jeszcze bez tytułu, występował na dokumentach podkomorzego sandomierskiego, natomiast w r. n. na czerwcowym sejmie piotrkowskim świadkował na dyplomach królewskich już z tytułem kasztelana żarnowskiego. W styczniu 1485 brał udział w zjeździe nowokorczyńskim, stąd udał się na lutowy zjazd Wielkopolan do Koła. W kwietniu t. r. w Zgierzu dostał od króla 50 grzywien za służbę u królewicza Kazimierza. W l. 1485–7 za różne «służby i fatygi» otrzymał sumy i zapisy na żupach solnych. Na majowym sejmie piotrkowskim w r. 1488 uzyskał dla świeżo założonego miasta Przytyka przywilej na dwa jarmarki i targ tygodniowy W r. 1490 brał udział w obradach sejmu piotrkowskiego. W połowie t. r. na zlecenie króla Kazimierza posłował do hospodara mołdawskiego Stefana celem pozyskania go dla węgierskich planów politycznych Jana Olbrachta. P. poparł wybór Jana Olbrachta na króla Polski. Na styczniowo-lutowym sejmie piotrkowskim świadkował na akcie konfirmacji przywilejów szlacheckich oraz na potwierdzeniach przywilejów dla miast (Kraków, Nowy Sącz, Pilzno, Sanok, Stradom). Z sejmu, wraz z Grzegorzem Lubrańskim, odbył poselstwo na Litwę w sprawie współdziałania Korony z Litwą na stepach nad Morzem Czarnym, a przede wszystkim ponaglenia Litwy do odnowienia unii z Koroną. W r. 1494 z ramienia króla współrozstrzygał przewlekły proces o wójtostwo drohobyckie i jeździł z królem na familijny zjazd Jagiellonów do Lewoczy (7 IV–7 V). Dn. 8 V t.r. w Podolińcu świadkował na królewskim potwierdzeniu przywilejów królów polskich dla kartuzów w Lechnicy. Wkrótce potem (czerwiec–wrzesień), razem z Krzesławem Kurozwęckim, odbył poselstwo do Mołdawii celem powiadomienia hospodara o treści obrad lewockich i wezwania go do współdziałania z królem polskim w przypadku wyprawy na Kilię i Białogród. Na sejmie radomskim 1494 r. P. był 21 IX gwarantem aktu inkorporacji Księstwa Zatorskiego do Korony, a 30 IX uzyskał nominację na kasztelanię radomską. Z sejmu P. udał się z królem w podróż do Prus (październik 1494 – maj 1495), a 15 II 1495 świadkował na akcie potwierdzającym przywileje Gdańska. Po tej dacie nie pojawił się w źródłach.
Po śmierci brata Mikołaja P. odziedziczył cały majątek po ojcu. W r. 1473 został skazany na karę 14 grzywien za niezapłacenie poradlnego z Podlodowa, Rzuchowa i Szczucic w pow. sandomierskim. Założył nowe miasto koło Przytyka (o tej samej nazwie) na ważnym szlaku handlowym, w którym pobierał mostowe i targowe. W r. 1488 dał Andrzejowi Ślizowi 2 łany w Oblasie i 1000 grzywien w zamian za Policzną i Gródek oraz prawo wydobywania na potrzeby kuźnicy w Gródku rudy w Sławczynie i innych wsiach Andrzeja. Wkrótce rozgorzał spór o tę zamianę, jako krzywdzącą innych Ślizów, o co pozywał P-ego Jan Kochanowski, sędzia grodzki radomski, mąż Barbary Ślizówny (dziad poety Jana). Dopiero synowie P-ego w r. 1497 anulowali tę transakcję. P. pozostawił synom znaczny majątek, co ilustrują posiadane przez nich działy. Dn. 5 V 1494 w Lewoczy P. otrzymał od króla w dziedziczne posiadanie dwór z ogrodem w Piotrkowie. P. zmarł po 15 II 1495, a przed 29 III 1497.
Z małżeństwa z nie znaną z imienia Chlewicką (wg Niesieckiego) P. miał synów: Jana (zm. 1510), kanonika gnieźnieńskiego i krakowskiego w r. 1486, studenta Uniw. Krak. w r. 1487, sekretarza królewskiego w r. 1507, scholastyka sandomierskiego (w r. 1507 z podziału z bratem Hieronimem miał połowę Przytyka i przedmieścia oraz Suków), Mikołaja, studenta Uniw. Krak. w r. 1487, star. osieckiego (woj. pomorskie), dziedziczącego Zakrzew Kościelny, Wolę Zakrzewską, Oblas i Obręczną, Feliksa (zm. ok. r. 1515), Zbigniewa (zm. po r. 1543), podstolego rawskiego w r. 1508, pisarza ziemskiego sandomierskiego (1509), w r. 1508 dziedzica części Przytyka, Studzienic, Woli Zakrzewskiej i Oblasu, Pawła, piszącego się z Przytyka, i Hieronima (zm. po r. 1535), dziedziczącego dwór Ostrów koło Przytyka i Wolę Sułkowską, a od r. 1508 także Sułków. Dwaj ostatni synowie P-ego dali początek dwóm liniom bardzo licznych Podlodowskich.
Korytkowski, Prałaci gnieźn., III (syn Jan); Niesiecki; Paprocki; Uruski; Fedorowicz, Dostojnicy i urzędnicy s. 189; – Gacki J., O rodzinie Jana Kochanowskiego, W. 1869 s. 1–4; Halecki O., Dzieje Unii Jagiellońskiej, Kr. 1919 I 441; Papée F., Jan Olbracht, Kr. 1936 s. 72–3; tenże, Polska Jagiellonów, Lw. 1936 s. 158; Plenkiewicz R., Jan Kochanowski, jego ród, żywot i dzieło, w: Kochanowski J., Dzieła wszystkie, W. 1884 IV 491–3; – Acta Tom., I; Akta grodz. i ziem., IV, VII, IX; Akta Stanów Prus Król., III cz. 1 s. 200, 203; Album stud. Univ. Crac., I 283 (synowie Jan i Mikołaj); Bielski, Kronika, s. 907; Cod. Pol., I; Długosz, Liber benef., II; Kod. m. Krak., I; Materiały do dziejów dyplomacji polskiej z lat 1486–1516 (Kodeks Zagrzebski), Oprac. J. Garbacik, Wr. 1966; Matricularum summ., II–IV; Przybyszewski, Wypisy źródł. do dziej. Wawelu, I, II (syn Jan); Rachunki królewskie z l. 1471–2 i 1476–8, s. 78, 95; Starod. Prawa Pol. Pomn., II nr 4363, 4430; Teki Pawińskiego, II; Wapowski B., Kronika, Kr. 1874 s. 22; Script. Rer. Pol., II; – AGAD: dok. perg. 3574; Arch. Państw. w Kr.: Terr. Crac., t. 152 s. 358; WAP w L.: Terr. Lub., t. 9 k. 156; – Pracownia Słownika Hist.-Geogr. Polski Średniowiecznej IH PAN w Kr.: Materiały do 5 t. Kod. mpol.
Irena Kaniewska