Skirliński Jan (ok. 1822–1910), marszałek powiatowy, działacz samorządowy, gospodarczy i oświatowy. O jego rodzicach i młodości brak informacji.

 

Wg Heleny Kunachowiczowej („Kapitan i dwie panny…”) naukę S-ego oraz podróż zagraniczną, którą odbył m.in. dla «nauki gospodarstwa», finansował właściciel ziemski Kryspin Żeleński. S. po powrocie do kraju zarządzał majątkami Żeleńskiego (zm. 1853), a następnie jego syna, Wita. W l. 1873–8 był poczmistrzem w Liszkach.

 

S. rozwinął działalność samorządową, gospodarczą i oświatową w pow. krakowskim. Był członkiem Wydziału Rady Powiatowej w Krakowie, od r. 1866 z grupy większych posiadłości, a od r. 1882 z grupy gmin wiejskich i ponownie w l. 1897–1905 z grupy większych posiadłości. W r. 1878 został zastępcą członka wydziału, zastępcą prezesa w l. 1897–1904, prezesem w l. 1904–9. S. był również założycielem Powiatowej Kasy Oszczędności w Krakowie, wchodził w skład jej zarządu jako przewodniczący dyrekcji w l. 1884–8, od r. 1898 zastępca prezesa, a w l. 1905–9 jako prezes. Ponadto w l. 1906–8 był wiceprezesem Rady Nadzorczej Tow. Wzajemnej Obywatelskiej Pomocy, przekształconego w r. 1907 w Bank Ziemski. S. brał udział w pracach wielu organizacji rolniczych, od r. 1861 był członkiem czynnym c. k. Tow. Gospodarczo-Rolniczego w Krakowie (występował tu początkowo jako pełnomocnik dóbr), w l. 1883–4 wiceprezesem, a od r. 1886 do śmierci prezesem jego filii – Okręgowego Tow. Rolniczego w Krakowie. Był również prezesem Galicyjskiego Tow. Rolniczego, a następnie jego członkiem honorowym. W l. 1895–1910 pełnił funkcję detaksatora Wydz. Okręgowego Tow. Kredytowego Ziemskiego w Krakowie. W l. 1872–83 był członkiem powiatowej Komisji Szacunkowej c. k. Komisji Krajowej Podatku Gruntowego w Krakowie, zaś w l. 1866–96 rzeczoznawcą dla dóbr tabularnych c. k. Sądu Krajowego w Krakowie. W l. 1901–4 przewodniczył Zarządowi Powiatowemu Kółek Rolniczych w Krakowie.

 

Działał także S. na rzecz oświaty w Tow. Szkoły Ludowej, w l. 1893–1906 był zastępcą przewodniczącego Zarządu Głównego, w r. 1907 członkiem. Jako prezes Tow. im. Tadeusza Kościuszki znaczne fundusze przeznaczył na budowę pomnika Kościuszki. Opiekował się ochronką w Liszkach, której odbudowę przeprowadzono pod jego nadzorem w r. 1897. S. był związany politycznie ze Stronnictwem Demokratycznym. Wit Żeleński (zm. 1873) zapisał mu w testamencie Liszki i Smierdzącą (którą S. w r. 1897 przemianował na Kryspinów) w pow. krakowskim. Zmarł 6 I 1910 w Kryspinowie, został pochowany na cmentarzu w Liszkach.

 

S. rodziny nie założył.

 

 

 

Słown. Geogr. (Liszki, Śmierdząca); – Kapitan i dwie panny. Krakowskie pamiętniki z XIX wieku, Kr. 1980 (jako Skierliński); Mieroszewszcy S. i S., Wspomnienia lat ubiegłych, Kr. 1964; Szematyzmy Król. Galicji, 1861–1910; – „Czas” 1910 nr 7 s. 3 (nekrolog); Kalendarz Czecha, 1911 s. 82; „Nowa Reforma” 1892 nr 69, 89; „Przew. Oświatowy TSL” 1910 s. 36–7; – B. Jag.: rkp. 4891 III t. 4, rkp. 8083 III, 8084 III; B. PAN w Kr.: rkp. 7797 k. 17; Paraf. Rzymskokatol. w Morawicy: Liber Memorabilium parochiae Morawica, s. 33.