Przerębski (Przerembski) Jan Władysław h. Nowina (zm. 1704), ksiądz, referendarz kor. Był synem kaszt. sądeckiego Mikołaja (zob.) i jego pierwszej żony Anny Konstancji z Wieruskich.
W r. 1681 P. był już pełnoletni i pomagał ojcu w zarządzaniu majątkiem; wkrótce obrał stan duchowny. Już jako kanonik warszawski i scholastyk kijowski został w r. 1686 instalowany na kanonię poznańską fundi Krzesiny. W r.n. uzyskał prowizję apostolską na kantorię w kapitule katedralnej gnieźnieńskiej, przyznaną wcześniej kanonikowi gnieźnieńskiemu Janowi Pokrzywnickiemu na podstawie prezenty królewskiej. Trwający kilka lat spór o kantorię zakończyło pośrednictwo Jana III, który w r. 1691 skłonił do rezygnacji Pokrzywnickiego. P. pozostawał już w tym czasie w bliskich kontaktach z królem; jego brat Stefan był w l. 1690–3 majordomusem królewicza Konstantego, P. zaś został ok. t.r. królewskim sekretarzem. Otrzymał nowe beneficja, przede wszystkim kanonię katedralną krakowską (1690) i prepozyturę w kolegiacie łęczyckiej. Na sejmie 1690 r. wszedł w skład komisji, która miała dokonać rewizji skarbu kor. W r. 1691 król mianował P-ego referendarzem kor. W r. 1693 był P. przewodniczącym Trybunału Kor., w lipcu t.r. uczestniczył w konferencji z posłami tatarskimi, odbytej u kanclerza kor. Jerzego Denhoffa. Ceniony przez króla «dla rzadkiego dowcipu» (K. Sarnecki), był jego stałym informatorem, nadsyłając relacje z obrad trybunalskich i przebiegu sejmików. Zajmował się także stanem osadnictwa w dobrach złoczowskich Sobieskiego. Często przebywał na dworze królewskim, był obecny przy śmierci Jana III.
Mimo że w r. 1692 zrezygnował P. z kanonii poznańskiej, miał dość beneficjów, by podpisać się w r. 1691 pod umową ślubną Jakuba Sobieskiego jako «canonicus per totam Poloniae…». Posiadał P. wcale pokaźne dobra dziedziczne. Należało doń miasto Rawa w woj. lubelskim, dla którego otrzymał w r. 1695 od Jana III przywilej na 12 jarmarków rocznie. Miał część miasteczka Pławno oraz działy w Dąbrowie, Maluszycach, Rogaczowie, Lipiu, Olbrachcicach w woj. sieradzkim, w Kniei i w Świętej Annie koło Przyrowa w woj. krakowskim oraz dobra Leśnowola na Mazowszu. W Warszawie posiadał murowany dworek. Dokonywał licznych transakcji kredytowych, operując dziesiątkami tysięcy złp.; jego partnerami w tych transakcjach byli m. in. kanclerz kor. Jan Wielopolski, stolnik kor. Aleksander Polanowski, opat trzemeszeński Mikołaj Święcicki i star. stężycki Jan Tarło. Był P. fundatorem wystroju kaplicy Św. Jana Chrzciciela w kościele Św. Anny w Krakowie; przeznaczył na ten cel 2 000 złp., należnych mu z dziesięcin z dóbr pabianickich kapituły krakowskiej. P. zmarł w r. 1704.
Estreicher; Korytkowski, Prałaci gnieźn., III 301; Łętowski, Katalog bpów krak.; Niesiecki; Uruski; Katalog zabytków sztuki w Pol., IV cz. II/1 s. 83; – Przybyłowski S., Armilustrium Sarmaticae Palladis ab erudita cohorte…, Cracoviae 1690 (dedykacja P-emu); Receptiones seu installationes ad episcopatum…, Ecclesiae cathedralis Posnaniensis…, „Roczniki Tow. Przyj. Nauk. Pozn.” T. 35: 1908 s. 121, 122; Sarnecki K., Pamiętniki…, Wr. 1958; Vol. leg., V 783; – AGAD: Arch. Skarbu Kor. Oddz. VI nr 24 k. 365, Arch Radziwiłłów, Dz. V nr 12510, Arch. Zamoyskich nr 1394; Arch. UJ: rkp. 318 s. 43, 338–340; B. PAN w Kr.: Dok. nr 282; Muz. Narod.: nr 75 (mikrofilm B. Narod. 45806); – Informacje Janusza Bylińskiego, na podstawie: B. Czart : rkp. 3738 s. 139–142, B. Jag.: rkp. 7872 k. 51, B. Kórn.: rkp. 11450, B. Ossol.: rkp. 14616 s. 33–39, 41–44, WAP w Kat.: Arch. Poleskich z Rokitna, rkp. 248.
Stefan Ciara